“คุณดีนคะ... มะลิขอถอนตัวค่ะ”
สุ่มเสียงสั่นเทาที่เต็มไปด้วยความขลาดกลัวของคนปลายสายทำให้ดีแลนที่กำลังประชุมอยู่ต้องเดินเลี่ยงออกมาจากห้องประชุม
“ไหนพูดใหม่สิว่ามีอะไรมัลลิกา”
“คุณคิลล์... คุณคิลล์ไม่ใช่คนค่ะ คุณคิลล์จะฆ่าดิฉัน”
สีหน้าของดีแลนเต็มไปด้วยความวิตกกังวล เขาส่งสัญญาณให้เลขาฯ รู้ว่าวันนี้อาจจะไม่เข้ามาอีกก่อนที่จะรีบเดินเข้าไปในลิฟต์ตัวใหญ่
“ใจเย็นๆ นะมัลลิกา... ใจเย็นๆ เอาไว้ก่อน รอฉันก่อน ฉันกำลังจะไปหาเดี๋ยวนี้”
“คุณดีนรีบมานะคะ มะลิกลัว...”
หญิงสาวสะอื้นไห้ด้วยความหวาดกลัว
“ไม่เกินยี่สิบนาที ฉันจะไปถึงที่นั่น รอฉันก่อน”
ดีแลนแทบจะกระโจนออกจากลิฟต์ทันทีเมื่อประตูเปิดออก ชายหนุ่มตรงไปยังรถสปอร์ตของตัวเอง และขับออกไปด้วยความเร็วสูง ไม่ถึงยี่สิบนาทีรถคันงามก็แล่นมาจอดที่หน้าคฤหาสน์ของคิลเลียน คาร์ตันผู้เป็นน้องชายได้อย่างที่คิดเอาไว้
“คุณคิลล์อยู่ที่ไหน”
“เอ่อ... ริม
