มัลลิกาดีใจ รีบยกมือขึ้นป้ายน้ำตาเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูห้อง เพราะคิดว่าเป็นดีแลน หล่อนจึงรีบวิ่งไปเปิดประตู แต่แล้วก็ต้องตกใจแทบช็อก
“คุณ... คุณคิลล์...”
ผู้ชายท่าทางไม่ผิดจากซาตานร้ายยืนจังก้าอยู่หลังบานประตู ในมือมีขวดเหล้าติดมาด้วย หญิงสาวหน้าซีดเผือด พยายามจะดันประตูให้ปิดสนิทลง แต่ก็สู้แรงของคนตัวโตไม่ได้ เพราะถึงแม้ว่าเขาจะเมาเหล้าหนัก แต่เขาก็ยังคงมีแรงมหาศาล ไม่ช้าเขาก็สามารถเข้ามาหยุดอยู่ภายในห้องพักของหล่อน พร้อมๆ กับปิดประตูลงกลอนอย่างแน่นหนา
“คงผิดหวังสินะที่เป็นฉัน ไม่ใช่พี่ดีน”
“ออก... ออกไปนะคะ ฉันไม่ต้องการเห็นหน้าคุณอีกแล้ว”
“ทำไมล่ะ...”
ชายหนุ่มที่กำลังเมาหนักหัวเราะเสียงดังลั่น พลางยกขวดเหล้าขึ้นดื่ม หยาดหยดของแอลกอฮอล์ไหลรินลงมาตามมุมปาก ส่งกลิ่นฟุ้งจนหล่อนแทบจะอาเจียน
“รังเกียจปีศาจอย่างฉันนักหรือ...”
หญิงสาวถอยหลังหนี กำมือแน่น ตอนนี้ความสงสาร ความเห็นใจที่
