หลังงานเลิก ปวรุจไม่ยอมพาเธอไปส่งที่คอนโดของดารัณ แต่กลับพาเธอมาที่คอนโดของเขาแทน แล้วบอกให้เธอนั่งรอเขาอยู่ที่ห้องนั่งเล่น เธอได้ยินเสียงกุกกักอยากรู้ว่าเขาทำอะไร จึงได้ตามไปดู ก็พบว่าเขากำลังตั้งใจห่อเกี๊ยว
" คุณทำอะไรหน่ะ"
" ทำเกี๊ยวให้คุณกินไง คุณบอกว่าชอบกิน ผมก็เลยอยากทำให้คุณกิน รอกินฝีมือผมได้เลย"
สักพักเขาก็ยกเกี๊ยวน้ำหอมกรุ่นชามโต มาวางตรงหน้าเธอ
" กินได้ รับรองผมไม่ได้วางยาคุณหรอก "
มาณวิกาเป่าให้หายร้อนชิมน้ำซุป รสชาติไม่ถึงกับอร่อยแต่ก็พอกินได้ แล้วตักเกี๊ยวห่อกุ้งตัวโตเข้าปาก ปวรุจมองตาแป๊วเหมือนกำลังรอคำตอบ ว่ารสชาติเป็นยังไงบ้าง
" ผมพึ่งหัดทำ ทำตามแบบที่ยูทูปสอน กว่าจะทำออกมาได้แบบนี้ ก็ลองผิดลองถูกอยู่หลายครั้ง ถ้ากินไม่อร่อยก็บอกผมมาตามตรง ไม่ต้องรักษาน้ำใจกัน "
" อร่อยใช้ได้ ถึงจะไม่อร่อยมากแต่ก็ถือว่าอร่อย"
" _ "
" ฉันพูดจริงๆนะ แค่รู้ว่าคุณตั้งใจทำให้ฉัน ฉัน
