หรานจวิ้นตรงเข้ามาในวัง เพื่อขออนุญาตเข้าหอคัมภีร์ที่เก็บเรื่องราวของบรรพบุรุษเอาไว้ ต้นแบบของความเจริญในยุคนี้เกิดขึ้นจากฝีมือใครบางคน นั่นคือสตรีที่มาจากต่างยุค แต่มันก็เกิดขึ้นมานานนับร้อยกว่าปีแล้ว จึงทำให้ทุกคนหลงลืมไป ถึงที่มาของความรุ่งเรืองของแผ่นดินนี้ ความเจริญมีมาก การแก่งแย่งก็ตามมาเช่นกัน จึงเป็นสาเหตุให้รุ่นหลังต้องการอำนาจเฉกเช่นสองพี่น้องคู่นี้ หรานจวิ้นเปิดอ่านเนื้อหาด้านในจนหมดสิ้น เขาใช้เวลาอยู่ที่นี่เกือบชั่วยาม ก่อนจะเดินออกมา
“เป็นอย่างไรบ้างพะย่ะค่ะ” ลี่หยางเอ่ยถามด้วยท่าทางอยากรู้ หรานจวิ้นนิ่งไปเพราะเท่าที่อ่านดู มิได้ช่วยอะไรมากนัก นางมิได้เข้าร่างผู้อื่นแต่มาด้วยร่างตน ต่างจากสิ่งที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องของซูเยว่ นางยังคงใบหน้าเดิมเปลี่ยนไปแค่นิสัยใจคอและความสามารถ
“อ๋องไป่จวินเสด็จมาพะย่ะค่ะ” ไห่เฉิงเอ่ยรายงานเมื่อเห็นร่างสูงสง่าของพระเชษฐาผู้เป็นนายเดินมา
“ห
