ครืด! ครืด!
เหมี๊ยว!!
เสียงร้องเรียกของโพนี่ดังลอดเข้ามาในห้อง เขาต้องจำใจเอาเจ้าแมวส้มขี้วีนออกไปก่อนเพื่อจะได้จัดการกับคนตรงหน้าได้สะดวก เรียบร้อยจากฝั่งนี้แล้วค่อยออกไปง้อ คาเวียร์น่าจะไม่ได้ผลสงสัยต้องเอาเงินมาปูให้นอนเล่นแทน สิ่งที่โพนี่ชอบมากที่สุดยิ่งกว่าของกินก็มีแค่เงิน
นิสัยเหมือนไอ้ลาเดลฉิบ
พรึ่บ!
ร่างสูงนั่งลงบนเตียงข้างกายผู้หญิงที่หลับสนิทไม่รู้สึกตัวด้วยพิษไข้ แล้วเอื้อมมือสัมผัสหน้าผากข้างแก้มและต้นคอ ความร้อนระอุจากผิวกายรับรู้ผ่านฝ่ามือทำเขาอดจะแปลกใจไม่ได้ แค่นี้เองถึงกับไม่สบาย? ปกติอึดจะตายหรืออาจจะเพราะถูกแกล้งให้ขึ้นบันไดร่างกายเลยอ่อนล้า มือหนาล้วงหยิบเอาโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออกหาลูกน้องคนเดิม
ตู๊ด! ติ้ด!
(ครับเจ้านาย) ครั้งที่ 3 ของวันที่ต้องรับสายจากเขาในระยะเวลาไล่เลี่ยกัน คงแปลกใจที่ดูวันนี้เขาจะวุ่นวายเป็นพิเศษ
“กูอยากได้ยาลดไข้ เอาแบบฉีดดีกว่าดูแล้วไม่น
