(มิวะ-เก็น)
ณ คอนโดของมิวะ เวลา 19.45 น.
ปิ้งป่อง ~
เสียงสัญญาณดังขึ้นบ่งบอกถึงมีคนมาหา ร่างบางวางผ้าที่กำลังตากในมือลงแล้วเดินตรงไปยังประตูทันที มือเล็กเอื้อมเปิดประตูโดยไม่คิดแม้แต่จะส่องผ่านตาแมว ตอนนี้ร่างกายต้องการของหวานอย่างมาก หลังจากทดลองงดน้ำตาลมาเป็นเวลา 2 วันรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะตาย
อาหารที่สั่งไปมาแล้ว ฉันจะกินให้ชื่นใจกับวันลาพักร้อนที่แสนมีความสุขของตัวเอง ~
กริ้ก!
“เท่าไหร่ ว้าย!” คำพูดถูกเปลี่ยนมาเป็นเสียงกรีดร้อง เพียงเปิดประตูห้องออกและสบตากับร่างสูงที่ยืนรออยู่ ก็รีบดึงประตูปิดอย่างไม่ลังเล แต่แรงที่มีนั้นแทบสู้อะไรอีกฝ่ายไม่ได้เลย เพียงเขาออกแรงดันก็ทำคนตัวเล็กปลิวเข้ามาในห้อง แล้วจัดการเปิดประตูเดินเข้ามาอย่างถือวิสาสะ
ปึง กริ้ก!
“กล้าตัดสายฉันทิ้งเหรอ” ร่างสูงเดินตรงเข้ามาหยุดตรงหน้า ในขณะที่เจ้าของห้องกำลังพยายยามยันตัวลุกขึ้นยืนประจันหน้ากับเขา
“มิวะไม
