“แต่จากนี้อาจจะไม่เป็นแค่แม่บ้านก็ได้ เจ้านายไม่เคยพาใครเข้ามานะอย่าลืมสิ” อายูพูดด้วยน้ำเสียงปกติแล้วเปิดประตูให้โพนี่เดินออกไป ดูเหมือนจะเป็นเวลาอาหารของเจ้าแมวอ้วนแล้ว
ฉันเดินออกไปด้วยมั้ย ไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว
“เจ้านายไม่เอาแม่บ้านหรอก สรุปไม่ต้องกินนะฉันจะเก็บไปทำความสะอาดแล้ว”
“เดี๋ยวฉันเอาไปทำความสะอาดเองก็ได้นะ วางถาดไว้ก่อนได้มั้ย” พยายามพูดอย่างใจเย็นที่สุด ฉันไม่อยากทำตัวเรื่องมากหรอกนะ แต่การโมโหหิวมันทำให้ฉันเป็นบ้าได้เหมือนกัน
“แบบนั้นก็ได้” อายูพูดขึ้นแล้วพยักหน้าอย่างเข้าใจ
“ไม่” และซารุเองก็พูดขึ้นพร้อมกัน เธอหยิบเอาถาดอาหารนั้นมาไว้ในมือแล้วจ้องหน้าฉัน
“....” ผู้หญิงคนนี้ไม่ชอบฉันอย่างชัดเจน
“ถ้าเจ้านายมาเห็นได้ว่าฉันแน่ ๆ แล้วก็แต่งตัวให้เรียบร้อยหน่อย เธอไม่ได้อยู่ในห้องนี้ไปตลอดหรอกนะ เดี๋ยวเจ้านายกลับมาก็เตรียมตัว” ฉันไปทำอะไรให้เธอไม่พอใจขนาดนั้น ถึงแสดงชัดเจน
