“เอาไว้เจอกันนะไลลา” ต๊อดหันไปบอกไลลา
“โอเค ไว้เจอกันนะ” ไลลาพยักหน้ารับ
“ไม่ได้กลัว แค่ไม่อยากมีเรื่อง” ต๊อดพูดก่อนจะแยกตัวออกไป
“นึกว่าจะแน่!” คิงส์พูดอย่างดุดัน
“พอค่ะ เเยกย้าย” ไลลาโบกมือไล่
หลังจากไอ้ต๊อดไป ไอ้พี่คิงส์ก็มองจ้องฉันตาขวาง ไม่พูดไม่จาสักคำ แถมยังปล่อยให้ฉันกลับบ้านเองด้วย
วันต่อมา
มีการรับน้องต้องนอนตึกกิจกรรมที่แยกจากมหาลัย ในห้องแบ่งชั้นที่นอนเดี่ยวบนพื้นมีมุ้งเล็กๆ ของใครของมันกางเอาไว้ เป็นมุ้งหนาแบบส่วนตัว
เวลา 15.00น.
ปี๊ดดด เสียงนกหวีดดัง
“กว่าจะเสร็จปวดขาวิ่งไปๆ มาๆ เหอะ” ผิงบ่น
“เออใช่ แบบ...จนขาจะหลุด ฮ่าๆ” ไลลาหัวเราะ
ตึก ตึก
"รับน้องคงเหนื่อยหน่อยนะ" ต๊อดแวะมาหาไลลา
“ไอ้! เอ๊ย พี่มาทำไร” ไลลาถามกลับ
“แวะมาดู ว่าแต่ไอ้หน้าหล่อเมื่อวานแฟนเหรอ?” ต๊อดถามเสียงเรียบ
“เปล่านิคะ ไม่ใช่สักหน่อย” ไลลาตอบกลับ
“ดุอย่างกับหมา” ต๊อดสบถ
"ว่าแต่วิศวะมาทำอะ
