ตอนที่ไม่มีชื่อ

1604 คำ

บนรถ "พี่ขอโทษจริงๆ นะพาสต้า ตอนนั้นพี่หงุดหงิดเครียดๆ จริงๆ" คิงส์พูดกับพาสต้าด้วยน้ำเสียงละมุน “พี่หลงมันมากกว่า” พาสต้าเบือนหน้าหนี “พี่ไม่ได้หลงนะ เธอก็รู้ว่าพี่เป็นมิตรกับร่อง” “ชิ” พาสต้าทำหน้ามุ่ย ควับ คิงส์ฝืนใจกระชากร่างอีกฝ่ายมากอด "เราไม่ได้เจอกันเลยนะพาสต้า" คิงส์กระซิบก่อนจะกลั้นใจดูดไซ้ซอกคอ ด้านนอกมุมต้นไม้ "โอ๊ยย" เสียงตี๋ร้องเจ็บ “เบาๆ สิไอ้ตี๋ เดี๋ยวไก่ก็ตื่นหมด” เอสบ่น “อีน้องไลลามันหยิกกู” ตี๋พูดอย่างน่าสงสาร “มัน จะ เอา กัน แล้ว!” ไลลากัดฟันพูดเสียงเน้น “มันเป็นแผนท่องไว้ๆ” ผิงปลอบ ไลลาจ้องมองอย่างโมโห ถึงแม้จะรู้ดีว่าคิงส์ต้องแกล้งทำทุกอย่างเพื่อให้พาสต้าตายใจก็ตาม บนรถ "จั๊กจี้อะพี่คิงส์ ซี๊ดดด" พาสต้าร้องอ่อย “ทำไมถึงเกลียดอีเด็กนั่นนักบอกได้ปะ” คิงส์ทำราวกับถามลอยๆ “เกลียดพ่อมัน!” พาสต้าตอบอย่างไม่ปิดบัง “บอกพี่หน่อยสิ อยากรู้จังแหะ” แผล่บ คิงส์พ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม