ต๊อดเป็นเด็กส่งน้ำเเข็งประจำซ่องเจ๊ศรีเมื่อ 10 ปีก่อน ตอนนั้นไลลาอายุประมาณ 28 ส่วนไอ้ต๊อดเพิ่งอายุ 14 ปีเท่านั้น
“น้องรู้จักพี่ได้ไง เราเคยเจอกันเหรอ?” ต๊อดเพ่งมองอย่างสงสัย
“ก็รูปตัวเหี้ยบนเเขนขวาที่ไปแอบสักมาแล้วโดนพ่อมึงตีไง ดีใจว่ะที่เจอ!” ไลลาหลุดปากพูด
“เดี๋ยวนะ ทำไม...รู้จักพ่อด้วยวะ” ต๊อดหรี่ตามองสาวน้อยตรงหน้าอย่างระแวง
“กูรู้จักมึงทั้งโคตรเเหละ พ่อมึงเปิดบ่อน...อุ๊บ!?”
ต๊อดรีบเอามือปิดปากไลลาไว้ก่อนจะลากเข้าห้องน้ำ
"ถุ๊ยยย! เหี้ยไรเนี่ย" ไลลาโวยวาย
“พ่อกูติดคุกอยู่ มึงเป็นใครเนี่ย?” ต๊อดจ้องอย่างจับผิด
“กูไงเจ๊ดอก...” ไลลาพูดก่อนจะหุบปากโดยพลันเมื่อรู้ตัว
ลืมไปสนิทตอนนี้คงผ่านมานาน เราเองไม่ได้อยู่ในร่างตัวเองเเล้วด้วย ฉิบหายเอาไงดีวะ
"ดอกอะไร?" ต๊อดขมวดคิ้ว
“ฉันเป็นญาติเจ๊ดอกรัก จำได้มะ กะหรี่ที่สวยที่สุดในซอยอะ” ไลลารีบพูด
“จะจริงเหรอ...” ต๊อดเบิกตากว้างก่อนจะถามย้
