Special #2

1965 คำ

Special #2 -หลายวันต่อมา- “มอนิ่งครับลูก จุ้บบ” เอยยิ้มให้ลูกชายพร้อมกับเดินเข้าไปจูบแก้มอย่างแผ่วเบา “มอนิ่งครับแม่” ออสตินยิ้มพร้อมกับหอมแก้มคนเป็นแม่กลับอย่าอ่อนโยน “หื้มม” เอยมองลูกชายยิ้มๆ “สายตาแบบนี้เหมือนพ่อไม่มีผิดเลย” “อะไรกันสองคนนี้ หื้มม” แอลตันพูดขึ้นก่อนจะเดินไปหอมแก้มทั้งสองคน ฟอดด! ฟอดด! “วันนี้เอยไปส่งลูกนะ พี่มีประชุมเช้า” ชายหนุ่มเดินไปนั่งลงบนโต๊ะอาหารพร้อมกับยิ้มให้หญิงสาว “โอเคค่ะ” เอยพยักหน้าอย่างว่าง่าย ก่อนจะหันไปมองออสตินที่กินข้าวอยู่บนโต๊ะอย่างเอร็ดอร่อย “แล้วพี่จะให้เอยเข้าไปดูโรงแรมกับพี่กี่โมงคะ” ก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปถามแอลตัน “ช่วงสายๆละกัน เดี๋ยวพี่ให้คนมารับ พี่มีประชุมแค่ช่วงเช้า สายๆน่าจะเสร็จ” “ได้ค่ะ” เอยพยักหน้าก่อนจะหันไปคุยกับออสติน “ทานเสร็จแล้วใช่มั้ยคะ งั้นเราไปโรงเรียนกันดีมั้ย” “ครับ”ออสตินพยักหน้าก่อนจะหันไปยกมือไหว้คนเป็นพ่อ “สว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม