ตามติด
1408 คำ
หลังจากที่หญ้าหวานพูดกับ ผู้ชายแปลกหน้าคนนี้จบเธอก็รีบสาวเท้าเล็กเดินเข้ามาที่อาคารเรียน ของเธอทันทีแต่เธอนั้นไม่ได้เดินมาเพียงคนเดียวเพราะว่าชายหนุ่มคนนี้ยังคงเดินตามเธอมาอยู่ตลอดและเขาก็พูดตามหลังหญ้าหวาน
“ คุยกันก่อนหญ้าหวานเธอจะรีบไปไหนฮะเธอมีเรียนตั้ง 9 โมง ”
เจอาร์พูดตามหลังหญ้าหวานถึงเวลาเรียนของเธอหญ้าหวานพอได้ยินชายหนุ่มคนนี้พูดแบบนั้นเธอเองก็หยุดเดินและหันมาหาเขาทันที
“ คุณรู้เวลาเรียนของฉันได้ยังไง ”
ผู้ชายคนนี้ช่างน่ากลัวขึ้นมาแล้วสิในความคิดของหญ้าหวานเพราะว่าเขานั้นรู้เวลาเรียนของเธอและเขายังรู้จักชื่อเธออีกด้วยแต่จะว่าชื่อเธอที่เขารู้คงไม่แปลกเพราะงานเลี้ยงเมื่อคืนวานนี้ใครๆก็ต่างรู้จักชื่อเธอกันทั้งนั้น แต่ครั้งนี้ผู้ชายคนนี้กลับรู้ เวลาเรียนของเธอด้วยทำให้หญ้าหวานนั้นต้องหยุดเดินและหันกลับมาถามเขาในทันที
“ ไม่มีอะไรยากถ้าฉันอยากจะตามติดเด็กแสบแบบเธอ ”
เจอาร์พูดกับเธอด้วยน้ำเสียงที่กวนนิดหน่อยเพราะว่าเขานั้นตั้งใจจะตามติดชีวิตของเธอจริงๆเรียกได้ว่าอะไรที่มันยิ่งยากเขานั้นยิ่งอยากได้และตอนนี้สิ่งที่ยากก็คือการเอาชนะใจหญ้าหวานเขาจึงต้องลงทุนและลงแรงในการทำให้หญ้าหวานนั้นชอบเขาให้ได้
“ มันจะล้ำเส้นกันเกินไปแล้วนะคุณมีสิทธิ์อะไรถึงได้มาวุ่นวายในชีวิตของฉันฮะ ”
เสียงเล็กพูดกับชายหนุ่มออกมาด้วยความโกรธที่มี เพราะเขานั้นเริ่มที่จะล้ำเส้นการใช้ชีวิตของเธอมากกว่าเดิม เธอไม่รู้ว่าผู้ชายคนนี้นั้นต้องการอะไรแต่ตอนนี้เขานั้นเข้ามาวุ่นวายในชีวิตของเธอมากเกินไปแล้ว
“ มีไม่มีเดี๋ยวก็รู้ครับคนสวย ”
เพราะตอนนี้เจอาร์นั้นคิดว่าเขาน่าจะต้องให้พ่อของเขาเข้าไปคุยกับที่บ้านของเธอเพราะเขาอยากให้เธอนั้นมาเป็นคู่หมั้นของเขาเรียกได้ว่ายิ่งเธอหนีเขามากเท่าไหร่เค้าเองก็จะตามติดชีวิตเธอมากเท่านั้น
“ ประสาท ”
หญ้าหวานพูดจบเธอก็เดินหนีเจอาร์ขึ้นห้องเรียนไปอีกครั้งแต่คราวนี้เจอาร์นั้นไม่ได้ตามหญ้าหวานไปใบหน้าหล่อเหลาของเขากับยกยิ้มชอบใจที่เขาได้มาเห็นหน้าและกวนประสาทหญ้าหวานในวันนี้
@ บริษัทอสังหายักษ์ใหญ่อันดับต้นๆ ของประเทศ
บ้านของเจอาร์นั้นทำธุรกิจเกี่ยวกับ ที่อยู่อาศัยและที่ดิน ทำให้ครอบครัวเขานั้นมีธุรกิจคอนโดและโรงแรมอยู่ทั่วทั้งประเทศและไม่ใช่แค่นี้แต่ครอบครัวของเขานั้นยังมีหมู่บ้านในโครงการอีกหลายแห่ง และตอนนี้พ่อของเขานั้นได้วางมือจากการบริหารเป็นที่เรียบร้อยแล้วและก็เป็นเจอาร์ที่เป็นลูกชายเพียงคนเดียวนั้นได้ขึ้นมาบริหารงานในส่วนนี้และงานทั้งหมดแทนผู้เป็นพ่อของเขาและครอบครัวของเขาก็ไม่ใช่เพียงแค่ทำธุรกิจที่ขาวสะอาดแต่เบื้องหลังยังมีสีเทาเข้ามาร่วมด้วย ซึ่งเจอาร์นั้นก็รับช่วงต่อจากพ่อของเขาทั้งหมดและเขาเองก็ยังมีธุรกิจที่ทำร่วมกับเพื่อนทั้งสามคนของเขาอีกด้วย
” วันนี้รู้สึกว่าท่านประธานจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษนะครับ “
สันต์ ที่เดินเข้ามาภายในห้องทำงานของประธานหนุ่มเขาเองที่เห็นเจ้านายของตัวเองนั้นอารมณ์ดีเค้าจึงเอ่ยแซวผู้เป็นเจ้านายของเขา
“ แน่นอน ” เจอาร์ไม่ได้ปฏิเสธอะไรกับลูกน้องของตัวเองเพราะว่าวันนี้เขานั้นมีเรื่องที่อารมณ์ดีตั้งแต่เช้า
“ วันนี้จบจากพบลูกค้าแล้วเรายังมีงานอะไรอีกไหม ”
เจอาร์ถามลูกน้องของตัวเองออกมาเพราะว่าวันนี้เขานั้นมีพบลูกค้ารายสำคัญรายนึงที่ทำให้เขานั้นต้องมาที่บริษัทในช่วงเกือบ 10 โมง
“ ไม่มีครับนายจะไปไหนหรือเปล่า ”
สันต์ ถามผู้เป็นนายของตัวเองออกมา เพราะปกติเจอาร์นั้นถ้าไม่มีงานเขาก็จะกลับเพนท์เฮาส์หรือไม่ก็ไปที่คาสิโนคุณไดมอนด์
“ กูจะกลับบ้านมีธุระอยากที่จะคุยกับพ่อและแม่ของกูหน่อย ”
เจอาร์ตอบลูกน้องของตัวเองออกมาเพราะว่าเขานั้นตั้งใจที่จะไปคุยอะไรซักอย่างเกี่ยวกับเด็กแสบเขาจึงต้องเข้าไปหาพ่อและแม่ของเขาที่บ้าน
“ ครับนาย ”
สันต์รับ คำผู้เป็นนายของตัวเองทันทีและเขาก็ก้มหัวให้กับเจอาร์และเดินออกจากห้องทำงานของเจ้านายตัวเองไป
ช่วงบ่าย
@ คฤหาสน์พรทรัพย์ศิริ
เสียงรถซุปเปอร์คาร์คันหรูท่อดังขับเข้ามาจอดที่หน้าบริเวณบ้านของมาเฟียทันทีที่เสียง ท่อรถดับลงเจอาร์ก็เดินลงมาและเขาก็รีบเดินเข้ามาในบ้านของตัวเองทันที
“ เห็นคุณแม่กับคุณพ่อมั้ยครับ ป้าพา ” เจอาร์ที่เห็นแม่บ้านใหญ่ของที่นี่เค้าก็ถามหาผู้เป็นพ่อและแม่ของเขาทันที
“ คุณท่านทั้งสองอยู่ในห้องหนังสือค่ะคุณหนู ” ป้าพาแม่บ้านวัยกลางคน ตอบเจอาร์ลูกชายเพียงคนเดียวของบ้านนี้
“ ขอบคุณครับ ” พอเค้ารู้ว่าพ่อและแม่ของเขานั้นอยู่ไหนเจอาร์ก็ไม่รอช้าที่จะเดินไปหาท่านทั้งสองทันที
แกร๊ก
ทันทีที่เจอาร์นั้นเปิดประตูบานใหญ่ของห้องหนังสือผู้เป็นพ่อและแม่ของเขาก็มองมาทางที่ประตูทันทีพอพ่อเห็นว่าเป็นลูกชายท่านเจ้าสัวก็เอ่ยถามลูกชายคนเดียวของเขาออกมา
“ ลมอะไรหอบแกมาที่บ้านได้ ”
เพราะตั้งแต่ที่เจอาร์นั้นเรียนมหาลัยเจอาร์ก็ออกไปอยู่ที่เพนท์เฮาส์ทันทีโดยที่นานๆครั้งเจอาร์กลับมาบ้าน แต่ส่วนที่เจอาร์นั้นกลับมาบ้านก็เพราะว่าเมียรักของเขานั้นโทรไปตามลูกชายมันถึงได้กลับมาบ้านได้
“ ลมคิดถึงคุณแม่กับพ่อไงครับ ”
เจอาร์ยิ้มให้ผู้เป็นพ่อและเดินเข้ามาสวมกอดผู้เป็นแม่ที่นั่งมองหน้าเขาและถือหนังสืออยู่ในมือ
“ ปากหวานจัง อยากได้เท่าไหร่ลูก ”
สำหรับคุณหญิงจันทร์นาแล้วลูกชายของตัวเองถึงแม้จะโตเป็นหนุ่มแล้วและมีหน้าที่การงานเป็นถึงประธานบริษัทแต่ในสายตาของเธอ เธอก็ยังมองเจอาร์เป็นเด็กอยู่ดี คุณหญิงจันทร์นาเลยเอ่ยถามลูกชายเพียงคนเดียวของ เธอ
“ ผมโตแล้วครับมีตังมากแล้ว แต่อยากได้อีกอย่างไม่ทราบว่าคุณแม่ คนสวยของผมกับพ่อจะให้ผมได้หรือเปล่า ”
เจอาร์พูดกับแม่ของเขาออกมาถ้าเป็นเงินเขานั้นมีมากมายจนทั้งชีวิตนี้ก็ใช้มันไม่หมดแล้วแต่ที่เขานั้นมาหาแม่และพ่อของเขาในวันนี้ก็เพราะว่าเขาต้องการให้ท่านทั้งสองช่วยอะไรเขาซักอย่างหนึ่ง
“ แกอยากได้อะไรเจอาร์ ”
พอได้ยินลูกชายพูดว่าอยากได้อีกอย่างที่ไม่ใช่เงินท่านเจ้าสัวคชาทัศน์ ก็เอ่ยถามลูกชายของตัวเองออกมาทันที
“ พ่อกับคุณแม่รู้จักคุณหญิงวรรณนาดีแค่ไหนครับ ” เจอาร์พูดถามพ่อและแม่ของตัวเองออกมาทันที
“ ทำไมแกมีอะไรกับคุณหญิงท่าน ” พอได้ยินลูกชายถามถึงคุณหญิงวรรณนาท่านเจ้าสัวก็ถามลูกชายของตัวเองออกมาทันที
“ ผมไม่มีอะไรกับคุณหญิงท่านหรอกครับแต่ผมแค่ชอบหลานสาวของท่าน ”
เจอาร์พูดกับพ่อและแม่ของเขาออกมาทันทีและดูเหมือนว่าท่านทั้งสองจะตกใจในสิ่งที่เจอาร์พูดเป็นอย่างมากเพราะตั้งแต่ที่เจอาร์โตมาเค้าเองก็ไม่เคยพูดว่าชอบใครที่ไหนและก็ไม่เคยคบใครเป็นตัวเป็นตนด้วย
- ผู้เขียน
