1 ปีถัดมา
ชีวิตยังคงดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ จากที่มีความสุขอยู่แล้วก็มีมากขึ้นทุกวัน เมื่อหนึ่งชีวิตนั้นได้ลืมตาดูโลกแม้คนเป็นพ่อเป็นแม่จะเหนื่อยมากขึ้นเป็นเท่าตัวอีกทั้งไม่มีเวลาส่วนตัวให้กันและกันเท่าไหร่แต่ก็ยอม
หากมีเจ้าหมูน้อยพุงกางอยู่เหมือนอย่างในตอนนี้...
แก้วตานั่งมองกัปตันลูกชายของเธอมาร่วมหนึ่งชั่วโมงโดยไม่รู้สึกเบื่อ ก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปหอมแก้มนุ่มนิ่มของลูกชายจากนั้นก็เดินออกไปข้างนอกเพื่อซักผ้าอ้อมและเสื้อผ้าของสามี
ขณะแก้วตากำลังนั่งซักผ้าอยู่ก็เห็นรถสามีของเธอขับเข้ามาในบ้านหลังจากออกไปรักษาชาวบ้านหมู่บ้านข้าง ๆ เมื่อเสลงจากรถแก้วตากำลังจะเอ่ยถามออกไปว่าเขาเหนื่อยไหม ทว่าก็ยังไม่ได้ถามเพราะได้ยินเสียงกัปตันร้องขึ้น แก้วตาจึงเตรียมจะลุกไปล้างมือเพื่อขึ้นไปดูลูกแต่...
“เดี๋ยวพี่ขึ้นไปดูลูกเอง”
“ค่ะ” สิ้นเสียงเล็กเสก็เดินขึ้นไปบนบ้านทันที โดยมีแก้วตานั่งมองเขากระทั่งพ้นสายต
