ทางด้านแก้วตารีบปั่นจักรยานกลับบ้าน เมื่อเห็นว่าเป็นช่วงเวลาโพล้เพล้แล้ว แม้ขาเธอจะสั่นก็ตาม ซึ่งปั่นไม่นานก็เลี้ยวจักรยานเข้าไปในบ้านปูนชั้นเดียวที่ปิดประตูอยู่ เห็นแบบนั้นคิ้วเรียงสวยก็ขมวดมุ่นได้แต่สงสัยว่ายายเธอไปไหน ไม่อยู่หรือไง ถึงได้ปิดประตู…
เมื่อตั้งขาจักรยานแล้วมือเล็กก็เอื้อมไปหยิบถุงแกงที่ซื้อมาจากตลาดเดินไปยังประตูบ้านก่อนจะเปิดเข้าไปเห็นยายเธอนั่งดูโทรทัศน์อยู่
“ยายปิดประตูทำไมเหรอจ๊ะ?” พอปิดประตูเรียบร้อย แก้วตาก็เอ่ยถามยายของเธอออกไปด้วยน้ำเสียงสงสัย
“มันมืดแล้ว เดี๋ยวยุงเข้า”
“แล้วยายกินข้าวยังจ๊ะ?”
“กินแล้ว”
“ทำไมเดี๋ยวนี้ยายไม่รอกินพร้อมหนูเลย”
“กลับเย็นทุกวันขนาดนี้ รอไม่ไหวหรอก” เมื่อเห็นยายของเธอพูดน้ำเสียงเหมือนประชดประชันอีกทั้งไม่มองหน้าเธอเลย แก้วตาจึงเม้มปากแน่นและได้แต่คิดว่าช่วงนี้เธอละเลยยายไปหรือเปล่า จนทำให้ยายเธอน้อยใจไหม
เมื่อคิดได้แบบนั้น แ
