“การที่เธอทำเหมือนอยากด่าจนทนไม่ไหวแบบนี้มันก็ยิ่งทำให้ฉันไม่อยากหย่านะพาย”
“อะไรนะ” พระพายนิ่วหน้าอย่างไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจว่าเขาจะทำให้ทุกอย่างมันยุ่งยากไปมากกว่านี้ทำไมอีก
“เลิกเล่นเถอะสิง อย่าทำแบบนี้เลยจะดีกว่า”
“เหมือนเธอจะอยากไปจนตัวสั่นเลยนะ” พระพายถอนลมหายใจออกมาหนักๆ เธอต้องกราบขอร้องเขาเลยหรือเปล่าเขาถึงจะพอใจ
“แล้วนายยังจะต้องการอะไรอีก ฉันต้องทำยังไงนายถึงจะยอมจบเรื่องนี้สักที”
“นั่นดิ ปกติมึงไม่ใช่คนแบบนี้นะสิง มึงเคยมีเหตุผลมากกว่านี้ไหมวะ” ธันวาช่วยอีกแรง ไอ้เพื่อนตัวดีของเขาบทจะดื้อมันก็ดื้อแบบใครก็รั้งไม่อยู่ ไม่รู้เหมือนกันว่าเหตุผลบ้าบออะไรที่ทำให้มันทำตัวแบบนี้
“มึงกลับไปเถอะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับมึง”
“รู้ว่ามันไม่ได้เกี่ยวอะไร แต่ก็อย่างที่กูบอกไง กูมาเป็นเพื่อนพาย ถ้าพายมาคุยธุระเสร็จ กูก็กลับ ถ้ามึงอยากให้กูกลับ มึงก็แค่ทำทุกอย่างให้มันเรียบร้อยก็แค่นั้
