“คิดไว้แล้วว่ามันต้องตอบอะไรกวนๆ แบบนี้” ธันวาละโทรศัพท์มือถือออกจากหูก่อนจะมองหน้าคนที่ขอความช่วยเหลือจากเขา พระพายเองก็คงรู้นิสัยเพื่อนเขาดีนั่นแหละ รู้ว่ามันจะทำนิสัยแบบนี้เธอเลยเลือกที่จะไม่คุยด้วยตัวเอง สุดท้ายแทนที่จะจบง่ายๆ ทว่ากลับมีแววว่ามันจะยากไม่ต่างจากเดิม “ ไม่ต้องเป็นห่วงนะพาย เดี๋ยวเราจะกลับไปคุยกับมันอีกที” “ ไม่มีประโยชน์แล้วแหละ” “อย่าเพิ่งถอดใจสิ มันจะมากวนประสาทแบบนี้เพื่อเอาชนะเธอไม่ได้นะ นี่มันเรื่องใหญ่ จำเป็นต้องจริงจัง จะมาทำตัวเหมือนเด็กเล่นขายของแบบไอ้เหี้ยสิงนี่มันไม่ได้” พระพายถอนลมหายใจออกมาเบาๆ รู้ว่าที่เขาทำแบบนี้ เพราะเค้ายังไม่พอ หรืออาจจะยังสะใจไม่พอนั่นแหละ “ช่างเถอะ เดี๋ยวเราจัดการเอง” “ แล้วเธอจะจัดการยังไง ในเมื่อไอ้สิงมันเล่นลิ้นอยู่แบบนี้” “ ถ้าเขาอยากให้เราไปคุยเอง เราก็ไปคุยตามที่เขาต้องการ ให้ทำยังไงก็ได้หมดนั่นแหละ ขอแค่ทุกอย่างมันจบก็