หลายวันต่อมา
5.21 pm.
"ยินดีต้อนรับค่ะ รับอะไรดีคะ?"
ฉันเงยหน้ามองนักศึกษาแพทย์ที่กำลังเดินเข้ามาในร้านด้วยรอยยิ้มก่อนหนึ่งในสี่คนนั้นจะเดินเข้ามายิ้มให้อย่างคุ้นเคย เพราะเขามาบ่อยแล้ว
"เอสเพรสโซ่เย็นสามแล้วก็นมน้ำผึ้งเย็นหนึ่งครับ"
"ค่ะ รอสักครู่นะคะ"
เขายิ้มให้บางๆก่อนจะเดินไปหาที่นั่งฉันจึงหันมาทำตามเมนูที่เขาสั่ง ซึ่งมันก็ใช้เวลาไม่นานนักก็เป็นอันเสร็จฉันจึงเดินเข้าไปเสริฟและกลับมานั่งรอลูกค้าต่อ อีกเดี๋ยวฉันก็เสร็จจากตรงนี้แล้วอ่ะแต่ก็ต้องไปเตรียมเข้ากะที่ร้านเหล้าเฮียชัยต่อ
"เฮ้อ.."
เหนื่อยจังนะ..ฉันผ่อนลมหายใจออกทางปากเบาๆก่อนจะมองไปรอบๆร้านเผื่อลูกค้าโต๊ะที่มาใหม่จะต้องการอะไรเพิ่มก่อนจะยิ้มให้พวกเขาและหันกลับมาทางเดิม เพราะพวกเขาไม่ได้สั่งไรและเพราะช่วงนี้มหาลัยปิดคนเลยน้อยลงกว่าครึ่งเพราะส่วนมากจะกลับบ้านกัน
จริงๆฉันก็อยากจะกลับแต่มันกลับไม่ได้นี่สิ
ตืด...ตืด..
ฉันเอื
