ยินดีที่ได้รู้จัก

1368 คำ
_____หนึ่งอาทิตย์ต่อมา_____ หลังจากวันนั้นริต้าก็ยังไม่ได้คุยกับมิ้นท์อีกจนถึงวันหยุดสุดสัปดาห์ "มึงว่างไหม?ไปเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ" "ไปไหนกูขี้เกียจออกมึงก็รู้ " "น่ามึงงงไปเป็นเพื่อนกูหน่อยไม่นานหรอกเดี่ยวกูเลี้ยงชาบู " ริต้าอ้อนวอนขอให้เพื่อนไปเป็นเพื่อนเธอทำสายตาอ้อนวอนขั้นสุด🥺🥺🥺 "ไปไหนบอกมาเดี๋ยวกูจะพิจารณาดูก่อน" มิ้นท์บอกแล้วนอนกลิ้งไปมาบนที่นอน "กูจะไปดูคอนโดใกล้ๆมออ่ะ มึงไปเป็นเพื่อนกูหน่อยนะนะ" "อืม.......ไปก็ได้ อย่าลืมชาบูกูล่ะ" "ไม่ค่อยห่วงเรื่องกินเลยนะมึง" ริต้ามองฆ้อนมิ้นท์ที่ลุกขึ้นไปเปลี่ยนชุด "เสร็จล่ะไปได้ แล้ว...ไอ้คอนโดที่จะดูมันอยู่แถวไหนอ่ะ" "ก็ใกล้ๆมอนั้นแหละ แต่กูไม่ได้อยู่เองหรอก กูเอาไว้บังหน้าแม่กูอ่ะ" ระหว่างขับรถริต้าก็พูดให้มิ้นท์ฟัง "ห๊ะ!!มึงว่าไงนะ ไม่ได้อยู่เองแล้วมึงจะเช่าทำไมวะ" "ก็กูบอกแล้วไงว่าเอาไว้บังหน้าแม่กูไง" "แล้วมึงจะไปอยู่ไหนวะ" เธอหันมาไปมองหน้าริต้าที่กำลังขับรถอยู่ "กูก็อยู่คอนโดเดียวกันนั้นแหละ แต่คนละชั้นเอง" "ห้องใครวะ อย่าบอกว่า..." "เออนั้นแหละแบบที่มึงคิดนั้นแหละ" ริต้าแอบเขินเมื่อรู้ว่าเพื่อนสาวรู้ทัน ________คอนโด________ ทั้งคู่ขึ้นไปดูคอนโดกับนิติแล้วตกลงจะเช่าห้องไว้ นิติบอกว่าห้องนี้เจ้าของเป็นคนไทยแต่ย้ายไปอยู่เมืองนอกกับสามีที่ต่างประเทศเลยปล่อยให้เช่าแล้วริต้าก็ลงไปทำสัญญากับนิติที่ห้องประชุมด้านล่าง "ไง!มึงน่าอยู่ป่ะ!" ริต้าหันมาถามมิ้นท์ที่กำลังเดินดูโครงการรอเธออยู่ "ก็ไม่เลว แล้วมึงจะเช่าเอาไว้เฉยๆเหรอวะ" "ก็ไม่นะกูว่าจะชวนแกมาอยู่ด้วยกันนี่แหละ" "ห๊ะ!!มึงว่าไงนะ" "เอาน่าช่วยกูหน่อยนะ กูให้มึงอยู่ฟรีเลย ในห้องมีตั้งสองห้องยังไงก็ยังดีกว่าปล่อยให้มันว่างเฉยๆมึงมาอยู่เวลาแม่กูมามึงจะได้รับหน้าแม่กูก่อนไง" "มึงนี่จริงๆเลย เห็นกูเป็นไม้กันหมาเฉย" มื้นท์บ่นเพื่อนที่เอาแต่ใจจนต้องยอมมาอยู่ด้วย "แล้วห้องกูล่ะ ทำไง" "มึงก็คืนเจ้าของหอไปแล้วย้ายมาอยู่ห้องกูเลยดีป่ะ " ริต้าตัดสินแทนเธอเรื่องห้องแล้วพาเธอไปร้านชาบู "อ่ะ สั่งเต็มที่เลยมึงกูเลี้ยง" "กูสั่งให้เต็มที่ได้จริงเหรอวะ" "ได้สิ เอ้ามึงสั่งเลย" พูดจบก็สั่งของมาที่โต๊ะจนเต็มแล้วทั้งคู่ก็ลงมือกินกันพอกินจนอิ่มริต้าก็มาส่งมิ้นท์ที่หอพัก "มึงอย่าลืมแจ้งเจ้าของหอด้วยล่ะว่าจะย้ายอ่ะ" "แล้วมึงจะเข้าไปอยู่เมื่อไหร่อ่ะ" "มะรืนน่ะ กูบอกแม่ว่าจะเข้าไปอยู่วันนั้นพร้อมกับมึงอ่ะ" "อีกแล้วนะ มึงหมัดมือชกกู ตลอดดด" มิ้นท์บ่นแล้วเดินกลับขึ้นห้องไป ส่วนริต้าก็แยกกลับบ้าน ////มิ้นท์//// เอาอีกแล้วยัยเพื่อนตัวดีเล่นฉันอีกแล้วมาหมัดมือชกให้ฉันไปเป็นไม้กันแม่ของมันถ้าโดนแม่จับได้ตายคู่แน่ๆ ก็ดีที่มันให้อยู่ฟรีแต่คงต้องโทรหายัยตัวดีเวลาแม่มาหาตลอด แล้วต้องย้ายกระทันหันอีกฉันละเหนื่อยกับยัยเพื่อนคนนี้จริงๆ เฮ้อ~~~ 2วันต่อมา "มึงเอาของไว้ในห้องอีกห้องแล้วกันไหนๆก็มีตั้งสองห้องแยกกันคนละห้องจะได้สะดวกแล้วก็เป็นส่วนตัวด้วย" "อืมงั้นกูไปห้องนั้นนะมึงอยู่ห้องใหญ่ไปเผื่อแม่มึงมาจะได้ให้เขานอนห้องนั้น" "ตามนั้น เดี๋ยวเก็บของเสร็จแล้วโทรชวนไอ้สามตัวนั้นมาที่ห้องดีกว่าฉลองห้องใหม่ด้วย" "อืม ก็ดีเหมือนกันเดี๋ยวไปซื้อของเข้าห้องด้วย" "เคร งั้นเดี๋ยวเจอกัน" แล้วทั้งคู่ก็แยกกันไปเก็บของริต้าที่เก็บของเสร็จก็กดโทรศัพท์โทรหาเพื่อนชวนมาที่ห้อง "เสร็จแล้วไปเซเว่นกันหาอะไรมาไว้ในตู้หน่อยดีกว่า" " อืม ไปกันฉันโทรชวนสามคนนั้นมาแล้วนะเดี๋ยวพวกมันมากัน" "เออ งั้นคงต้องซื้อเบียร์ไปด้วยสินะ" "ใช่เลยไอ้พวกนี้มันกินกันไม่ธรรมดาซะด้วย" แล้วทั้งคู่ก็พากันซื้อของกับไปที่ห้องรอพวกผู้ชายมากันไม่นานพวกเพื่อนๆก็มากันครบ 📞📞📞เสียงโทรศัพท์ของริต้าดังขึ้นเธอจึงขอตัวออกไปคุยนอกห้อง ริต้า 🗣️ว่าไงคะ แฟนริต้า🗣️เดี๋ยวเขาไปหานะ ริต้า 🗣️ได้สิ แต่เพื่อนๆอยู่กัน ครบเลยนะ แฟนริต้า 🗣️ไม่เห็นเป็นไรนิ ก็ไปเปิดตัวกับเพื่อนของเธอเลยไง ริต้า 🗣️อืม งั้นรอที่ห้องนะ วางสายเสร็จกำลังจะเดินเข้าห้องริต้าก็เห็นผู้ชายรูปร่างสูงขาวตี๋คิ้วเข้มหล่อเหมือนดาราเกาหลีเดินมาทางเธอแล้วหยิบคีย์การ์ดออกมาเปิดห้องข้างๆเธอจึงเอ่ยทักทาย "สวัสดีค่ะ พอดีพึ่งย้ายมาอยู่ห้องนี้กับเพื่อนน่ะค่ะ วันนี้อาจจะเสียงดังหน่อยถ้ารบกวนก็ขอโทษด้วยนะคะ" " ครับ ตามสบาย" เขาตอบเสร็จก็เปิดห้องเข้าไป ริต้าเดินกับเข้าห้องไปหาเพื่อนๆฉลองกันจนดึกแล้วเสียงดังทำให้เขาต้องเดินมาเคาะห้อง ก๊อก ก๊อก ก๊อก "ใครมาเคาะห้องมิ้นท์ แกไปดูหน่อยสิฉันเดินไม่ไหวละ" "เออ เออ เดี๋ยวกูไปดูเอง" มิ้นท์เดินไปที่ประตู "ใครคะ " เธอเปิดประตูออกทำให้เจอกับเขา "ธะ เธอ !!! มาอยู่ที่นี่ได้ไง" เขาตกใจที่เห็นว่าเป็นเธอ "คะ มีอะไรหรือป่าวคะ?? " เธอถามขึ้นด้วยความสงสัยที่เขาพูดแบบนั้น "ปะ ป่าว ไม่มีอะไร เอออ ช่วยลดเสียงลงหน่อยได้ไหมมันดึกแล้ว" "อ่อ ค่ะขอโทษด้วยนะคะ จะลดเสียงลงให้ค่ะ ต้องขอโทษจริงๆนะคะ" พูดจบเขาก็เดินกลับเข้าห้องไป แล้วเธอก็เข้าไปบอกให้เพื่อนๆลดเสียงลงจนเพื่อนแยกย้ายกันกลับ _____เช้าวันต่อมา_____ ก๊อก ก๊อก ก๊อก " ยัยริต้า ยัยริต้า ตื่นยัง " "อืมม ว่าไงแกขอนอนอีกหน่อยนะ" "ไม่ได้ เดี๋ยวสาย" มิ้นท์ยังคงเรียกริต้าที่นอนไม่ยอมลุกเพราะเมื่อคืนดันกินกันเยอะ "แกไปก่อนเลยวันนี้ฉันมีเรียนบ่าย" "งั้นฉันไปก่อนนะ เจอกันตอนเย็น" "เคร เจอกัน" แล้วมิ้นท์ก็เดินออกจากห้องไปเรียนจนมาถึงตอนเย็นหลังเลิกเรียนมิ้นท์แวะซื้อของในซูเปอร์มาร์เก็ตก่อนกลับห้องเธอหาซื้อของไปขอโทษคนห้องข้างๆดูท่าเมื่อคืนเขาคงไม่พอใจเลยมาหาซื้ออะไรไปขอโทษ เมื่อกลับมาถึงห้องก็เห็นเขากำลังจะเปิดห้อง "พี่คะ!!!" เขาหันมามองตามเสียงที่เรียกก็เห็นว่าเป็นเธอจึงหยุดแล้วมองไปที่เธอ "มีอะไร หรือป่าว??"เขาถามด้วยสีหน้าที่นิ่งเฉยเย็นชา "เอออ....นี่ค่ะของขอโทษที่เมื่อคืนเสียงดังรบกวน" "ไม่เป็นไรไม่ต้องก็ได้" "ไม่ได้ค่ะเมื่อคืนพวกหนูเสียงดังรบกวนต้องขอโทษจริงๆ" เขายื่นมือมารับของก่อนจะเดินเข้าห้องงเธอก็พูดแนะนำตัวเองกับเขา "เออ...งั้นหนูขอแนะนำตัวก่อนนะคะหนูชื่อมิ้นท์อยู่วิศวะปี2 ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ แล้วพี่ชื่อ......" "ชื่อ ทันตะอยู่แพทย์ปี4ยินดีที่ได้รู้จัก ถ้าไม่มีอะไรงั้นขอตัวก่อนมี ธุระ" เขาพูดจบก็เดินเข้าห้องไป
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม