….เช้าวันใหม่ที่ภูดินฟาร์ม ….
กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง…เสียงนาฬิกาปลุกที่เพียงดาวตั้งไว้ตอนหกโมงเช้าดังบอกเวลาให้เธอลุกจากที่นอน เธอพยุงตัวลุกขึ้นมาด้วยความงัวเงียเพราะเมื่อคืนกว่าจะนอนหลับได้ก็ปาเข้าไปเกือบตีสองแล้ว ด้วยความที่ยังไม่ชินกับสถานที่ทำให้นอนไม่หลับพลิกตัวไปมาทั้งคืน แต่พอเธอลุกออกไปยืนสูดอากาศที่ริมระเบียงก็ทำให้เพียงดาวสดชื่นขึ้นมา ด้วยวิวทิวทัศน์ที่เขียวชะอุ่ม มองไปทางไหนก็สบายตา ประกอบกับอากาศตอนเช้าที่เย็นสบาย เพียงดาวยืนมองบรรยากาศโดยรอบซักพักก็ไปอาบน้ำแต่งตัว เช้านี้เธอมีนัดกับภูดินไปดูพื้นที่รอบฟาร์มหรือที่ทำงานแห่งใหม่ของเธอนั่นเอง เพียงดาวจึงเลือกชุดเอี๊ยมที่แม่ตัดให้ใหม่มาใส่เพื่อให้ดูทะมัดทะแมง
“มีอะไรให้ช่วยมั้ยคะ”เพียงดาวถามพี่ๆทำกำลังเตรียมกับข้าวอยู่ในครัว
“ไม่มีหรอกค่ะ คุณดาวเข้ามาทำไมคะเดี๋ยวตัวเหม็นไปนั่งรอที่โต๊ะทานข้าวเลยค่ะ”จันทร์บอกหญิงสาว
“ก็ดาวอยากช่วยนี่
