ขณะเดียวกันมะนาวกลับมายังโต๊ะแต่ไม่เจอใคร
สักพักโบ๊ทก็เดินตามหลังมาพร้อมกระชากแขนสาวน้อยออกไปคุยยังหน้าร้าน
"หายไปไหนมาตามหาจนทั่ว" โบ๊ทพูดพลางย่นคิ้ว "แล้วน้องโบว์อยู่ไหน นึกว่าไปด้วยกัน"
"พอดีว่าโบว์ท้องเสียก็เลยอยู่ในห้องน้ำ"
"ที่แน่ๆ เราจงใจจะมาเที่ยวอยู่แล้วใช่ไหม"
"เปล่าสักหน่อยแต่เห็นว่าโบว์เคร่งเครียดหนูก็เลย.."
"ก็เลยแอบมาเที่ยวกันโดยที่ไม่บอกพี่"
"ขอโทษค่ะ"
มะนาวยกมือไหว้ มองพี่ชายของเพื่อนที่ตอนนี้จ้องเขม็งก่อนที่เขาจะตรงดิ่งเข้ามาใกล้จนรีบเซถอยหลังชิดติดกำแพง
"เป็นเด็กดื้อชอบโกหกจังเลยนะ" เสียงกระซิบแหบพร่าเริ่มเคลื่อนใบหน้าหล่อเข้ามาใกล้
"พะ พี่โบ๊ท..กรุณาถอยห่างด้วยค่ะ"
"แค่นี้ก็ตกใจแล้วหรือไง ขวัญอ่อนจริงนะแม่คุณ"
"หนูไม่ได้ตกใจแต่เหม็นบุหรี่ต่างหาก"
"อ๋อออ ครั้งหน้าพี่จะไม่สูบบุหรี่ แต่ว่าอยู่ใกล้ได้ใช่ไหม"
คำพูดจากกำกวมยิ่งทำให้มะนาวรู้สึกอึดอัด
หัวใจดวงน้อย
