ดาวหันขวับไปมองต้นเสียง เห็นชายหนุ่มอีกคนที่หน้าตาเหมือนไฟราวกับฝาแฝดยืนพิงผนังอยู่ เขาสวมเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาว ในมือมีถ้วยไอศกรีมวานิลลา ท่าทางสบาย ๆ รอยยิ้มขี้เล่นประดับริมฝีปาก
“น้ำ...” เธอพึมพำ พลางหัวเราะเบา ๆ อย่างเขิน ๆ “กลับมานานแล้วเหรอคะ?”
“ก็พักหนึ่งแล้วค่ะ เห็นว่าไอ้ดินนอนอยู่คนเดียว เลยสงสัยว่าดาวกับไอ้ไฟหายไปไหน ถามการ์ดถึงรู้ว่าไอ้ไฟพาดาวมาครัว” เขาพูดพร้อมรอยยิ้มละมุน แล้วเดินเข้ามาใกล้ ไฟวางแก้วน้ำเย็นที่มีน้ำแข็งก้อนเล็กกรุ๊งกริ๊งลงข้าง ๆ มือเธอ
“ขอบคุณค่ะ” เธอกล่าวเบา ๆ หันไปมองไฟอีกครั้ง แล้วจึงเงยหน้าขึ้นสบตากับน้ำ น้ำยื่นถ้วยไอศกรีมมาตรงหน้าเธอ
“ไอศกรีมหอม ๆ เย็น ๆ จากพี่น้ำ ไม่อยากกินหน่อยเหรอคะคนเก่ง?” เสียงเขานุ่มนวลราวสายลมยามเย็น ดวงตาเปี่ยมด้วยความห่วงใยจนหัวใจของดาวอบอุ่นขึ้นอย่างอธิบายไม่ถูก ดาวยิ้มออกมาในที่สุด
“แย่แน่เลยค่ะ…ถ้ามีคนดูแลดีขนาดนี้ ฉันคงไม่
