เสี่ยวซีที่มีวรยุทธก็สามารถเข้าไปในจวนของท่านนายอำเภอโดยหลบหลีกสายตาขององครักษ์และบ่าวไพร่ได้อย่างดี เขาติดตามฮูหยินนายอำเภอเพียงสองวันเท่านั้นก็ได้เรื่อง เมื่อฮูหยินนายอำเภอลอบพบกับองครักษ์ที่เป็นชู้ของนางอีกครั้งที่เรือนท้ายจวน
"อาไห่ จะทำเช่นไรดี คนที่ว่าการมาพบท่านพี่เมื่อช่วงเย็นว่าพบร่างของสาวใช้ที่จวนในบ่อน้ำร้านนอกเมืองแล้ว" ฮูหยินนายอำเภอเดินวนอยู่ภายในห้องอย่างกระวนกระวาย
"ซินเออร์เจ้าจะกังวลไปทำไหม เรื่องนี้ไม่มีใครรู้เห็น อย่างไรเสียเรื่องก็มาไม่ถึงเจ้า" องครักษ์ที่นามว่าเสี่ยวไห่กอดปลอบใจนาง
"แล้วเจ้าเล่า จะเป็นเช่นไร" นางไม่ได้กังวลมาเรื่องจะมาถึงตัวนางเพียงคนเดียวแต่ยังกลัวว่าเรืองจะมาถึงอาไห่ เมื่อน้ั้นเรื่องที่นางเป็นชู้กับอาไห่คงเก็บไว้ไม่มิดแล้ว
ทั้งสองที่อยู่ภายในห้องต่างปลอบใจกันและกันอีกเพียงไม่กี่ปประโยคเรื่องทั้งหมดต่อมาก็จบลงที่บนเตียง เฉียวซีที่มิอาจทนฟังเสียง
