“ที่มึงตามจีบการ์ตูน แล้วบอกว่าเธอเป็นแฟนมึง มึงทำเพราะมึงอยากแก้แค้นกูใช่ไหมวะ ที่กูไปเอากับชมพูตัดหน้ามึงงั้นหรอวะ!”
เสียงของซีดังลั่นจนสะเทือนทั้งลานจอดรถ เพราะเขาเห็นการ์ตูนแล้ว เขาจึงรีบพูดเสียงดังเพื่อให้การ์ตูนได้ยิน
ฟอร์มหยุดฝีเท้ายืนนิ่ง ก่อนจะยกคิ้วขึ้นอย่างเย็นชา ริมฝีปากกระตุกยิ้มเหยียดราวกับได้ยินเรื่องตลกที่สุดในชีวิต
“หึ! แล้วทำไมกูต้องโกรธมึงเพราะผู้หญิงคนนั้นด้วยวะ ชมพูไม่ได้มีค่าขนาดที่กูต้องเดือดเพื่อเธอหรอกโว้ย”
ฟอร์มเอ่ยเสียงเรียบ แต่มีแววเยาะเย้ยซ่อนอยู่ เพราะนอกจากการ์ตูนแล้วผู้หญิงคนอื่นเขาก็ไม่ได้สนใจเลยซักนิด
คำพูดนั้นทำเอาซีชะงักไปนิด แต่เขายังพยายามยัดเหตุผลใหม่ใส่ฟอร์มแบบหน้าด้าน ๆ
“มึงจะปฏิเสธอะไรอีกล่ะวะ! ที่มึงทำทั้งหมดก็เพราะชมพูไง! เพราะกูแย่งชมพูมาจากมึงใช่ไหมละ!”
ซีตะโกน
ฟอร์มขมวดคิ้วมองซีช้าๆ ดวงตาคมเต็มไปด้วยความรำคาญปนไม่เข้าใจ เหมือนซีพูดจาเร
