@ภายในรถ
การ์ตูนกำมือเข้าหากันแน่นก่อนจะขยับตัวเล็กน้อย แล้วหันมามองฟอร์มอย่างเกรงใจ
“เอ่อ…พี่ฟอร์มคะ คือ...ถ้าหนูจะขอให้พี่ช่วยอะไรอย่างหนึ่งได้ไหมคะ”
ฟอร์มหันไปทางเธอเพียงนิดเดียว แต่อิทธิพลของสายตาคมนั้นกลับทำให้หัวใจคนตัวเล็กเต้นถี่รัวอย่างห้ามไม่ได้ มุมปากเขาเชิดขึ้นนิดๆ คล้ายกำลังตั้งใจฟังว่าเธอจะพูดอะไร
“อืม…ว่ามา”
“ถ้า…ถึงคอนโดแล้วพี่ซียังอยู่”
เธอกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก
“หนูอยากให้พี่ช่วยทำทีเป็นแฟนหนูหน่อยได้ไหมคะ”
คำขอนั้นเหมือนเป็นสิ่งที่เขาเองก็อยากทำอยู่แล้ว ฟอร์มจึงรีบรับปากทันทีอย่างไม่ลังเล
“ได้สิ”
เขาตอบแบบง่ายๆแค่นั้น จนการ์ตูนอดคิดขึ้นมาไม่ได้ 'นี่สินะแหนใหม่ใกล้ฉัน เพิ่งเข้าใจคำพูดนี้ดีก็วันนี้นี่แหละ'
“แต่ว่า...ถ้าพี่ซีทำอะไรพี่ พี่อย่าโต้ตอบเขานะคะ หนู…หนูจะรับผิดชอบทุกอย่างเองค่ะ”
ฟอร์มหันมามองเต็มๆ คราวนี้สายตาไม่ได้เพียงคม แต่มันลึกและอ่านไม่ออกจนก
