"ลูกสะใภ้แม่ครับ" ทันทีที่คนตัวสูงพูดจบ เจ้าของใบหน้าใสที่ยืนอยู่ด้านข้างเขาก็ชะงักเบิกตากว้างออกมาทันทีด้วยสีหน้าตกใจสุดขีด
"หมายความว่ายังไง..."
"...น้องคนนี้ คนรักลูกเหรอ?" วนิดาเอ่ยถามคนเป็นลูกเสียงนิ่งพร้อมกับเลื่อนสายตาไปมองยังหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างลูกชายเพียงคนเดียวของตัวเอง
"ครับ" ธามก็พยักหน้าตอบกลับทำเอาวาวาหอบหายใจหนักด้วยความรู้สึกมากมายที่ถาโถมเข้ามา ทุกอย่างที่เกิดขึ้น...มันไม่ทันตั้งตัวเลยสักนิด
"อะ เอ่อคุณป้า คือว่า..." ร่างบางที่เห็นท่าทีเรียบนิ่งของหญิงวัยกลางคนตรงหน้าก็อึกอักขึ้นมาพยายามจะอธิบายแต่เมื่อเงยหน้าขึ้นไปเจอสายตาของแม่รุ่นพี่หนุ่ม คนตัวเล็กก็ได้แต่ยืนก้มหน้างุดไม่กล้าที่จะพูดหรือเอ่ยอะไรออกไป จนกระทั่ง...
"ลูกสะใภ้แม่จริงเหรอ" เสียงหวานนิ่งเอ่ยถามขึ้นมาอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
"ครับ" ปากหนาก็ตอบกลับด้วยน้ำเสียงหนักแน่นเช่นเดิมทำให้สุดท้ายคนเป็นแม่ที่พยายามน
