"นั่นน้องวาวานี่เอง แล้วผู้ชายใครวะ..." เสียงมาร์คัสเอ่ยขึ้นหลังจากที่เดินออกมาจากตึกเรียนแล้วสายตาเหลือบไปเห็นร่างบางคุ้นเคยของรุ่นน้องสาวกำลังยืนคุยอยู่กับผู้ชายคนหนึ่งที่ดูลุคหล่อเถื่อนอยู่ไม่น้อย
"...มาจีบน้องเหรอวะ แต่ดูทรงเถื่อนฉิบ" ริมฝีปากหนายังคงพูดออกมาตามความคิดของตัวเองโดยไม่รู้เลยว่าคำพูดของเขานั้นมันทำให้ดวงตาคมของใครบางคนเอาแต่จ้องมองไปยังคนตัวเล็กที่ยืนอยู่นิ่งแววตาไม่แสดงความรู้สึก
"..." ธามเอาแต่ยืนนิ่งมองภาพตรงหน้าไปด้วยสีหน้าเรียบนิ่งก่อนที่เสียงหวานของใครบางคนจะเอ่ยเรียกชื่อเขาดังขึ้น
"ธาม~" มิลลิเดินยิ้มเข้ามาหาร่างสูงที่ยืนอยู่ทำให้มาร์คัสหันไปกระซิบพูดคุยกับตงตง
"กูว่าหลัง ๆ มิลลิเริ่มวอแวหนัก อีกไม่นานเดี๋ยวได้เจอองค์พ่อระเบิดแน่มึง"
"หึ" ตงตงก็หัวเราะออกมากับคำพูดของเพื่อนพร้อมกับยืนลอบมองท่าทีของธามอยู่เงียบ ๆ
"..." คนที่โดนทักก็นิ่งไม่พูดหรือเอ่ยอะไรหยิบซอ
