เช้าวันต่อมา...
ดวงตาคมค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาหลังจากที่เริ่มรู้สึกตัวก่อนที่ใบหน้าหล่อจะชะงักไปเล็กน้อยกับอะไรบางอย่างที่อยู่บริเวณอกแกร่งของตัวเองรวมถึงมือของเขาที่กำลังสัมผัสกับเส้นผมของใครบางคน
"..." ธามค่อย ๆ ขยับตัวผละออกจากร่างบางตรงหน้าก่อนจะก้มหน้านอนนิ่งจ้องมองไปยังเจ้าของใบหน้าใสที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ด้วยใบหน้าเรียบนิ่งแต่แววตาเต็มไปด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูกที่ฉายเข้ามาในหัวใจของเขา คนตัวสูงเอาแต่มองหน้าเนียนใสจนเผลอโน้มตัวเข้าไปหมายจะกดริมฝีปากไปบนปากเล็กสีชมพู ทว่า...
พรึบ อยู่ ๆ ดวงตากลมโตของหญิงสาวที่นอนหลับอยู่ก็ขยับลืมตาขึ้นมาด้วยความงัวเงียทำให้ทั้งสองต่างฝ่ายต่างมองกันนิ่งก่อนจะเป็นชายหนุ่มที่ผละหันหน้าหนีไปอีกทาง
เงียบ ความเงียบก็เข้ามาปกคลุมภายในห้องนอนคอนโดขนาดเล็กทันที
'พี่ธาม...พี่เป็นอะไรคะ ทำแบบนี้กับวาทำไม ฮึก...พี่จะทำร้ายวาอีกแค่ไหน ที่ได้ไป...ยังไม่พออีกเหรอคะ
