"ตัวเล็ก"
"โอ๊ะ พี่กล้า ^^" สิ้นเสียงหวานที่เอ่ยทักทายชายอีกคนที่เข้ามาใหม่ เจ้าของใบหน้าหล่อของรุ่นพี่หนุ่มก็เรียบนิ่งไปทันที
"กลับมาได้ยังไงเรา" ชายหนุ่มที่ชื่อกล้าถามพร้อมกับเดินตรงเข้าไปยังคนตัวเล็กด้วยท่าทีสนิทสนม
"..." ดวงตาคมของร่างสูงอีกคนที่นั่งอยู่ก็ลอบมองตามไปนิ่ง
"เอ่อ...พอดีรุ่นพี่พามาค่ะ เขาเห็นวาอยากกลับบ้าน" ริมฝีปากบางตอบกลับพี่ชายแถวบ้านไปพร้อมกับเลื่อนสายตาไปยังธามที่นั่งอยู่
"อ๋อ" กล้าก็พยักหน้ารับรู้แต่ก็ไม่วายรู้สึกได้ถึงสายตาคมของคนที่วาวาบอกว่าเป็นรุ่นพี่ที่คอยจ้องมองหน้าเขาด้วยแววตาเรียบนิ่งแต่แฝงไปด้วยความเข้มดุอย่างบอกไม่ถูกอยู่ตลอดเวลา
"เอ็งมาก็ดีแล้วไอ้กล้า กินข้าวด้วยกันไหม เดี๋ยวน้าตักเผื่อ" อุมาพรเอ่ยถามลูกชายคนละแวกบ้านออกไปตามปกติ เพราะกล้าเองก็สนิทกับที่บ้านของเธอพอสมควร ตอนเด็กลูก ๆ ของเธอก็เล่นกับชายหนุ่มอยู่บ่อยครั้ง
"ครับน้าอุ้ม ผมขอกินด้วยนะคร
