36
พอยัยนั่นออกไปจากห้อง ฉันก็ปล่อยมือจากแขนใหญ่กอดอกเชิดหน้าทันที งอนโว้ยยย!
"ที่รักมีอะไรคะ มาหาคุณฌอนถึงที่นี่ ฟอดด"เขาสวมกอดฉันจากด้านหลังถามเสียงหวาน หอมแก้มฉันอีก คิดว่าทำแค่นี้แล้วฉันจะหายหรอ
"ถ้าไม่มาก็ไม่รู้ว่าสามีตัวเองจะออกไปกินข้าวกับผู้หญิงอื่น โอ๊ะไม่ใช่สิ ว่าที่คู่หมั้นเก่า!"ฉันรู้ว่าคุณฌอนไม่ไปหรอก แต่มันก็อดประชดประชันไม่ได้ไง เข้าใจความรู้สึกผู้หญิงมั้ย
"ใครจะไป! คุณฌอนไม่ไปหรอก ที่รักไว้ใจได้"เขาบอกเสียงหนักแน่น ฉันรู้หรอกแต่มันอดอารมณ์เสียไม่ได้นี่
"ให้จริงเถอะ!"ฉันประชดเขาเข้าไปอีก อารมณ์หญิงล้วนๆ
"ไม่โกรธนะครับ ง้อๆๆ ฟอดดด ฟอดดดด"เขากอดฉันโยกตัวไปมาง้อ หอมแก้มฉันซ้ำๆอีก ทำไมน่ารักแบบนี้สามีใครวะ!
"..."ฉันไม่ตอบ แต่แอบยิ้มให้กับความน่ารักของเขา เขาถึงขนาดไล่ยัยเกรซนั้นไปแบบไม่ต้องมาให้เห็นหน้าอีกเลยนะ
"ที่รักมาหาคุณฌอนมีอะไรรึเปล่า ฮึ"เขาจับฉันหันหน้ามาหา
