เมื่อตะวันทอประกายขึ้นแทนแสงของดวงจันทรา เสียงสาลิกาบินออกจากรังรอนเพื่อหาอาหาร เป็นการประกาศว่าเช้าวันใหม่ได้มาเยือนโลกมนุษย์แล้ว คนตัวโตที่เปลือยไปทั้งร่างขยับลุกขึ้นนั่งด้วยกิริยาระมัดระวัง ผิวกายสีแทนอร่ามที่อาบไปทั้งเรือนกายมีเพียงผ้าห่มสีเทาเท่านั้นที่คลุมส่วนกลางของลำตัวอยู่ มือหนาแข็งแรงเอื้อมไปหยิบแว่นตาบนหัวเตียงมาสวมใส่ พร้อมกับเอี้ยวตัวมองผู้หญิงที่กำลังนอนหลับใหลด้วยสายตาลึกซึ้ง
มันเกิดขึ้นอีกแล้วสินะ... เกิดขึ้นโดยที่เขาไม่สามารถหยุดยั้งใดๆ ได้เลย กับผู้หญิงคนนี้... โรสิตา ผู้หญิงหลอกลวง แต่เขากลับรักหล่อนหมดหัวใจ
เท้าใหญ่ก้าวลงจากเตียงแตะกับพื้นห้องเย็นฉ่ำ ตัดใจจะลุกเข้าห้องน้ำ เพราะหากไม่รีบออกห่าง เขาคงจะขาดสติปล่อยให้ความเสน่หาแน่นอกมาครอบงำอีกได้ เขาไม่ต้องการจะถูกควบคุมจากผู้หญิงคนนี้อีกแล้ว
ชาริลล์ขยับตัวจะลุกขึ้น แต่ให้ตายเถอะ เหมือนสวรรค์จะบีบบังคับให้เขาเป็นทาสรั
