ความชื่นชมที่มีอยู่แน่นหัวใจบินหายไปทันทีกับสิ่งที่ได้ยิน หล่อนอ้าปากค้างพูดไม่ออก ทำได้แค่มองเขาตาปริบๆ
“ก็อย่างที่บอก... ผมจะเช่าซื้อคุณมาเป็นนางบำเรอ”
โรสิตาส่ายหน้าน้ำตาทะลัก
“ให้โรส... ทำงานใช้หนี้คุณยังจะดีเสียกว่า...”
“คุณทำไม่ได้หรอกโรสิตา คุณหนูเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อแบบเธอ ถนัดแต่นอนอย่างเดียว นอนให้ผู้ชายเสพสุขน่ะ”
“คุณชาริลล์...”
หล่อนอุทานเป็นชื่อเขา เพราะไม่อยากจะเชื่อว่าชาริลล์ คาร์ตันผู้ชายแสนอ่อนโยนจะกล้าพูดใส่หน้าหล่อนแบบนี้
“หรือว่าไม่จริงล่ะ”
คราวนี้เขาขยับเข้ามาหา คว้าร่างของหล่อนขึ้นไปกอดรัดแนบอก หล่อนจำต้องคุกเข่าอยู่บนเตียง ในขณะที่ร่างกายแนบชิดกับความกำยำของคนตัวโตทุกตารางนิ้ว แน่นสนิทจนหล่อนสัมผัสได้ถึง... บางสิ่งที่แข็งชันบริเวณหน้าขาของชาริลล์
โรสิตาหน้าแดงก่ำ หยุดดิ้นรนโดยอัตโนมัติ
“ยอมศิโรราบแล้วหรือ โรสิตา”
หญิงสาวพูดไม่ออก ก้มหน้าหลบสายตาคมกริบของผู้ชา
