วันต่อมา...
กริ๊งง! กริ๊งง!
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นบนโทรศัพท์ของมะนาว เรียกให้คนตัวเล็กตื่นขึ้นในช่วงสายของวัน มือบางเอื้อมอย่างสะเปะสะปะไปยังทิศทางของเสียงทั้งที่ยังไม่ลืมตา
"อื้มม..." กว่าจะกดหยุดได้ก็ทำให้เธอตื่นจากฝันหวาน ร่างบางสะลึมสะลือลุกขึ้นนั่งบนเตียงกว้างขนาดคิงไซส์ ไร้คนข้างกายที่นอนหลับไปพร้อมกัน แต่ชินแล้วเขาตื่นเช้าไปนั่งทำงานก่อนเธอแบบนี้ทุกวัน
มะนาวพาตัวเองเข้าไปอาบน้ำชำระล้างร่างกาย ก่อนจะออกมาแต่งหน้า แต่งตัวด้วยชุดเดรสสายเดี่ยวรัดรูปสีดำผ่าขึ้นมาถึงต้นขาขาว มือบางหยิบโทรศัพท์ใส่กระเป๋าสะพายข้าง ก้าวเท้าเดินออกไปด้านนอกตรงไปยังห้องทำงานของคูเปอร์
ก๊อก! ก๊อก!
แกร๊ก!
ไม่รอให้เจ้าของอนุญาต มือบางดันประตูเข้าไปทันที เสียงเปิดประตูเรียกให้คนตัวสูงเงยหน้าขึ้นมองไปยังคนมาใหม่ คิ้วหนาขมวดขึ้นเป็นปม มองชุดที่เธอสวมใส่อย่างไม่ชอบใจ 'รัดแบบนั้นหายใจออกมั้ยวะ'คูเปอร์คิดในใจ
