"คุณชื่ออะไรหรอคะ~"มะนาวเอ่ยถามหลังจากนั่งดื่มพูดคุยกันถูกคอ กระทั่งเธอและลูกค้าเมามายไม่ต่างกัน
"ฉันหรอ ฉันชื่อ...."
ครืดด! ครืดด!
ไม่ทันได้พูดตอบ เสียงโทรศัพท์มือถือของเธอดังขึ้นขัดจังหวะเสียก่อน
สายตาเฉียวคมมองดูชื่อคนโทรเข้าเด่นหราบนหน้าจอ อย่างใช้ความคิด 'โทรมาตามแน่เลย' แต่เธอก็ยอมหยิบขึ้นมากดรับสาย
*พี่คิม*
"ว่าไงคะ~"
[แพรจะกลับรึยังครับ เดี๋ยวพี่แวะไปรับ]
"ยังค่ะ ขอแพรนั่งต่ออีกแป๊บนึงนะคะกำลังสนุก"
[อย่านานนะครับ]
"พี่คิมไม่ต้องมาก็ได้ค่ะแพรมารถตู้" ติ๊ด.ไม่รอให้อีกคนได้พูดต่อแพรวากเตัดสายทิ้งทันที
"มาต่อเรื่องของเราเถอะหนู~ ฉันชื่อแพรวานะ หรือจะเรียกแม่ เอ้ย!! น้า..น้าแพรก็ได้ค่ะ~" ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำแพรวาเผลอหลุดปากพูดไป แต่ก็รีบกลับคำได้ทันท่วงที กลัวว่าหสกหญิงสาวรู้ว่าเธอเป็นใคร จะไม่ยอมนั่งคุยด้วย
"โอเคค่ะ~น้าแพร หมดขวดนี้นาวคงต้องขอตัวนะ เดี๋ยวเจ้านายไล่ออกค่
