"ใบเตยกูว่าง!"
ผมพยักหน้าและส่งลูกให้ทีมตัวเองที่กำลังรุกขึ้นหน้าพวกคณะตรงข้ามขณะที่ตัวเองก็โดนประกบซ้ายขวาไม่ได้ขาดจนต้องเปลี่ยนจากคนทำคะแนนเป็นคนรุกและส่งให้คนอื่นทำแต้มเอง ผมขมวดคิ้วมองไอ้เบนซ์ที่กำลังตรงไปแย่งลูกจากคนที่ผมส่งลูกให้ก่อนผมจะวิ่งฉีกออกมาอีกทางและยกแขนขึ้นสูง
"กูเอง!"
"เออ!"
ฟึ้บ!
กรี๊ด!!
ผมรับลูกพร้อมใช้จังหวะที่ไอ้พวกที่ประกบตามไม่ทันส่งลูกลงห่วงอย่างสวยงาม ผมตบมือกับทีมตัวเองก่อนยักคิ้วให้ไอ้เบนซ์อย่างคนชนะ คิดจะมาแข่งกูมันก็ต้องเหนื่อยหน่อยนะถึงมันจะเก่งมากแต่บาสเล่นเป็นทีมว่ะโทษที
ผมวิ่งถอยหลังพลางมองขึ้นไปที่สแตนที่หมวยอยู่เพื่อมองหาเธอเพราะเวลาผมซู๊ตลงผมมองน้องตลอด อยากโชว์อ่ะว่าเก่ง...ผมชะงักทันทีที่เห็นบนสแตนกำลังรุมเข้าไปตรงที่ภีมอยู่ซึ่งออมก็ยืนอยู่ตรงนั้นแต่ผมไม่เห็นภีม ผมขมวดคิ้วและเร็วกว่าความคิดขาผมวิ่งออกนอกสนามแทบจะทันที
"ไอ้ใบเตยมึงจะไปไหน?"
ไอ้ย
