EP.5 นัดวันไนต์กับผู้ชาย 3 คน [2]
683 คำ
คลั่งไคล้อัยรินทร์ 5.2
อีกด้าน
“ทำไมกูต้องมานั่งรอผู้หญิงที่ไม่รู้จักกระทั่งชื่อด้วย”
เสียงทุ้มของอคิณบ่น เมื่อถูกเพื่อนเวรรบเร้าให้มารอที่โรงแรม เพราะนัดกับผู้หญิงคนนั้นผ่านแอปฯ สำเร็จหลังจากที่กินแห้วรอมาหลายวัน
“น้องเขาชื่ออัยย์”
“อาจจะไม่ใช่ชื่อจริงก็ได้นี่” ภัทรที่นั่งจิบไวน์ราคาแพงอยู่บนโซฟาเอ่ยขึ้นบ้าง
“แล้วไง…กูสนที่ไหนล่ะ” โฬมไหวไหล่น้อยๆ อย่างไม่นึกใส่ใจตั้งแต่แรก กับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่ลูกน้องหามาให้ก็ไม่เคยใส่ใจชื่อหรือจำหน้าค่าตาได้เลยสักคน
เพราะงั้นเธอจะเป็นใครมาจากไหนเขาไม่สนอยู่แล้ว
ที่เขาสนมีแค่หุ่นยั่วๆ และเอวบางน่าขย้ำให้แหลกคามือนั่นต่างหาก!
“ถ้าอีกห้านาทียังไม่มา กูกลับแล้วนะ” อคิณเอ่ยเสียงเรียบ เขาไม่ได้ต้องการมาที่นี่ตั้งแต่แรก แต่ก็ยอมรับว่าหุ่นของผู้หญิงคนนั้นมันน่ากระแทกมากจริงๆ
ดังนั้นเขาจะให้เวลาเธออีกแค่ห้านาทีเท่านั้น…
“ใช่…ถ้าไม่ตรงปก กูก็กลับเหมือนกัน”
ว่าแล้วภัทรก็หยิบมือถือขึ้นมาเล่นฆ่าเวลา
เมื่อคืนตอนที่ไปคลับ เขากับเพื่อนๆ เตะตาผู้หญิงคนหนึ่งเข้า ทว่าในเมื่อให้ลูกน้องไปดีลแต่เธอไม่รับข้อเสนอ คนอย่างพวกเขาก็ไม่อยากบังคับ เลยลองเสี่ยงดวงมาเจอกับสาวน้อยปริศนาในแอปฯ นัดเสียวของไอ้เพื่อนเวรดูสักครั้ง
“เหอะ ใจเย็นหน่อยไหมล่ะ ยังไม่ถึงเวลานัดเลยนี่”
ความอดทนของโฬมเองก็ไม่ได้มีมากขนาดนั้น ทว่าไม่รู้ทำไม เขากลับต้องการรอผู้หญิงคนนี้ และอยากได้คนนี้จนแทบบ้า แม้จะยังไม่เคยเห็นหน้าค่าตาเธอจริงๆ เลยก็ตาม
“หวังว่าที่มึงรอมาทั้งสัปดาห์มันจะคุ้มนะ” อคิณเอ่ยเสียงเนือย
“หึ…ลองมาพนันกันดูไหมล่ะ ถ้ามาถึงแล้วพวกมึงไม่ชอบ กูจ่ายคนละแสนเลย”
“เอาดิ…ถ้าเห็นแล้วผ่าน กูให้มึงเลยสองแสน” เขากระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ เศษเงินแค่นั้นเขายินดีเล่นสนุกด้วยอยู่แล้ว
“กูเอาด้วย” ภัทรกำลังเบื่อๆ จึงสมทบด้วยอีกคน
“งั้นก็ดี…มาดูกันว่าคืนนี้ใครจะชนะพนัน” โฬมกระตุกยิ้มร้าย
รู้สึกได้เลยว่าคืนนี้จะต้องสนุกมากแน่ๆ!
Rrrrrrrrr
Rrrrrr
ทั้งสามหนุ่มนั่งรอในห้องอยู่สักพัก เสียงเรียกเข้าก็ดังขึ้น โฬมจึงกดรับสายแล้วยกมือถือขึ้นมาแนบหู
ติ๊ด
“ครับ”
[นะ นี่อัยย์เองค่ะ]
“ครับน้องอัยย์ ถึงไหนแล้วครับ?”
[คือตอนนี้หนูมาถึงที่ล็อบบี้แล้วค่ะ เอ่อ…หนูใส่เดรสสีดำ ถือกระเป๋าสีขาวนะคะ]
“โอเคครับ เดี๋ยวพี่รีบลงไปรับเดี๋ยวนี้เลย”
สิ้นเสียงโฬมก็กดวางสายสายไป ก่อนจะเดินออกไปจากห้องแล้วลงลิฟต์เพื่อไปรับกับสาวสวยด้านล่างล็อบบี้โรงแรมทันที ขณะที่สองหนุ่มที่นั่งรออยู่บนห้องก็กำลังคุยกันอยู่ว่าใครจะเป็นคนชนะพนันในครั้งนี้
“อ่า…”
พอเดินมาถึงโซฟาที่หญิงสาวกำลังนั่งรออยู่ที่ล็อบบี้ สองเท้าของเขาก็ชะงักกึกเสียจังหวะเมื่อเห็นเสี้ยวใบหน้าสวยกระชากวิญญาณของเธอเข้า
“เอ่อ พี่โฬมใช่ไหมคะ?”
เมื่อหันหลังมาเจอกับร่างสูงในชุดสีดำที่ยืนค้างมองเธอก่อนอยู่แล้ว เสียงหวานของอัยรินทร์จึงถามขึ้นอย่างประหม่าเล็กน้อย แต่เพื่อความมั่นใจก็เลยถามดูเพราะอยากรู้ว่าใช่เขาจริงๆ หรือเปล่า
“ครับ…น้องอัยย์ใช่ไหม?”
มุมปากหยักยกยิ้มอย่างคนเจ้าเล่ห์ นัยน์ตาคมกริบลุ่มลึกลงทีละน้อยเมื่อได้เห็นใบหน้าหวานหยดและเรือนร่างเย้ายวนของหญิงปริศนาเต็มตา
หึ…ครั้งนี้เขาคงชนะพนันอย่างไม่ต้องสงสัย!
_________________________
- ผู้เขียน
