“หมอตุลย์คะ แบบนี้มันใกล้เกินไปแล้วนะคะ”
“คนรักกันก็ต้องอยู่ใกล้กันแบบนี้สิ”
“เหมยได้กลิ่นแอลกอฮอล์ หมอแอบกินเบียร์เหรอคะ”
“ไม่ได้แอบกินเบียร์ครับ ผมกินไวน์ เหมยเอาหน่อยไหมอร่อยนะ”
“เหมยไม่ชอบกินไวน์ค่ะ กินแล้วเมา”
“แต่เหมยกินเบียร์ได้ไม่เห็นเมาเลยกับแค่ไวน์คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง”
“ลองก็ได้ค่ะ” ปณิชาไม่อยากให้เขาเสียน้ำใจจึงหยิบแก้วที่เขาส่งให้มาดื่ม แต่พอได้ลิ้มรสชาติไวน์ที่หอมหวานเธอก็ดื่มไปหลายแก้วตอนนี้รู้สึกเริ่มมึนๆ
“หมอคะอีกนานไหมกว่าดาวจะตก”
“ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะ แต่เขาบอกว่าจะเริ่มเห็นดาวตกดวงแรกประมาณห้าทุ่มนะ”
“แต่นี่มันห้าทุ่ม 10 นาทีแล้วเหมยยังไม่เห็นอะไรเลย เราเข้าไปนอนกันเถอะค่ะ”
“ทำไมง่วงเร็วจัง เมาใช่ไหม”
“ไม่เมาค่ะ แค่รู้สึกมึนๆ นิดหน่อย”
“ผมว่านั่งดูต่ออีกสักนิดนะครับถ้าพลาดขึ้นมาจะเสียดายนะ ถ้าเหมยง่วงก็นั่งพิงแบบนี้ก็ได้นะครับ”
ปณิชาเอนหลังพิงกับแผงอกขณะที่ต
