ตาสว่าง...1
615 คำ
“ไม่เอาสิครับ นี่เป็นเวลาของเราสองคน อย่าเอาคนอื่นมาทำให้หมดสนุกสิครับดา”
“คนอื่นที่คุณพูดถึงคือว่าที่เจ้าสาวของคุณนะคะ” ญาดาแอบกัดชายหนุ่มด้วยความหมั่นไส้
“เจ้าสาวแล้วไงครับ วันนี้มันเป็นวันของดานะ ไม่ต้องนึกถึงมินเขาซักวันจะได้มั้ย” ดาวินกล่าวด้วยความเห็นแก่ตัว เขาคิดแค่เรื่องความสุขส่วนตัวเท่านั้น เขาไม่ได้สนใจว่าใครจะเสียใจเพราะความหลายใจของเขา
“เอาเถอะค่ะดาว่าดาไปเปิดประตูก่อนเดี๋ยวเขารอนาน แล้วเราค่อยกลับมาคุยกัน หรือถ้าอยากจะทำอะไรต่อดาก็ไม่ขัดนะคะ” ญาดาหันมาส่งยิ้มหวานให้กับดาวิน แต่ภายในรอยยิ้มเต็มไปด้วยความร้ายกาจที่ถูกเก็บซ่อนไว้
“รีบกลับมานะอย่าปล่อยให้ผมค้างนานล่ะครับ” ดาวินกล่าวพร้อมกับคว้าหมับเข้าที่เนินอกชูชันของญาดา ทำให้ญาดาส่งสายตายั่วยวนตอบกลับเขาเช่นกัน แต่เธอก็ไม่ปล่อยให้เขาทำอะไรมากกว่านั้น เธอรีบเดินมาที่ประตูห้อง ในขณะที่ดาวินนอนเปลือยกายรออยู่บนเตียง เพื่อจะเริ่มบทรักบทใหม่อีกครั้ง
เมื่อญาดาเดินมาที่หน้าห้อง เธอมองลอดออกไปที่ตาแมวที่ติดไว้กับประตู แล้วพบว่ามินตรายืนรออยู่ที่หน้าห้อง ตามแผนการของเธอจริงๆ ญาดารีบเปิดประตูต้อนรับมินตราด้วยความยินดี ในขณะที่ดาวินก็ไม่ได้สนใจว่าญาดาจะทำอะไร เขารอเพียงแค่เธอกลับมาที่เตียงเท่านั้น แล้วสวรรค์ของทั้งคู่ก็จะไม่ล่มกลางคันอีกแล้ว
“ดาทำอะไรอยู่เปิดประตูช้าจัง นี่เราเอาชุดเพื่อนเจ้าสาวมาให้ อยากให้ดาลองดูสวยมากเลย” มินตราเดินเข้ามาในห้องด้วยความคุ้นเคย และญาดาก็เปิดทางให้เดินเข้ามาด้วยความยินดี
“ดาทำธุระอยู่จ้า ว่าแต่มินมาไดยังไงจ๊ะ” ญาดาแสร้งทำเป็นไม่รู้ว่ามินตรามาที่นี่ด้วยตนเอง
มินตราเดินไปนั่งที่โซฟา ก่อนจะวางชุดเพื่อนเจ้าสาวลงที่โซฟาข้างกายเธอ ซึ่งขณะนั้นเองสายตาของมินตราก็เหลือบไปเห็นดาวิน ที่พยายามจะแอบหลบไปซ่อนในห้องน้ำเมื่อเห็นมินตรา
“วินคุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง” มินตราเอ่ยถามออกไปด้วยคำพูดที่เบาหวิว ตอนนี้หัวใจของเธอแตกสลาย เพราะชุดที่เพื่อนรักของเธอสวมใส่ และว่าที่เจ้าบ่าวของเธออยู่ในสภาพเกือบเปลือย คงไม่ต้องบอกก็รู้ว่าทั้งคู่กำลังทำอะไรกันอยู่
“มินฟังผมก่อนนะ ผมไม่ได้มีอะไรกับดานะครับ พอดีมันมีอุบัติเหตุนิดหน่อย” ดาวินยังพยายามแก้ตัว ทั้งที่สถานการณ์ตรงหน้านั้นไม่สามารถจะแก้ตัวได้เลย
“คุณอย่าพยายามอธิบายอะไรเลย พวกคุณทั้งคู่มันสกปรก” มินตราสบถออกมาด้วยความเสียใจ เธอไม่คิดว่าชายคนที่เธอรักและเพื่อนสนิทของเธอจะกล้าทำแบบนี้กับเธอ ในขณะที่ญาดาได้แต่ยืนมองด้วยความรู้สึกพึงพอใจ เพราะเธอต้องการดาวิน เธอไม่ต้องการเป็นตัวสำรองของมินตราไปทั้งชีวิต เพราะหากปล่อยให้เกิดการแต่งงานพรุ่งนี้แล้ว ญาดาจะไม่มีโอกาสได้เป็นเจ้าของดาวินไปตลอดชีวิต เพราะฉะนั้นทางเดียวที่เธอจะได้เป็นเจ้าของดาวิน คือทำให้มินตราออกไปจากชีวิตของดาวินให้ได้
- ผู้เขียน
