เมื่อเรือจอดที่ท่าเดิมเรียบร้อย ชายหนุ่มสั่งการให้พรรคพวกเดินเท้าไปขึ้นรถกระบะคันเก่าที่จอดทิ้งไว้ไม่ไกลนัก แล้วขับต่อไปยังบ้านพักที่หน้าหาด ส่วนเขาแล่นเรือฝ่าสันคลื่นไปยังโบสถ์หลังเกาะ สถาปัตยกรรมที่ตั้งอยู่อย่างโดดเดี่ยว และสงบ เฉกเช่นทุกวัน
เขามาที่นี่เพียงลำพังเสมอ เพราะได้รับอนุญาตเพียงคนเดียว
“มาแล้วเหรอ”
“ครับ” ชายหนุ่มติดตามชายชราเข้าไปในห้องพัก ที่นั่น เต็มไปด้วยหนังสือ ถือเป็นห้องสมุดขนาดย่อมเลยก็ว่าได้ ชายชราผู้นี้เป็นถึงหัวหน้าผู้คุมในแดนต้องขัง ที่ใครๆ ต่างก็เกรงขาม เขาเป็นคนดี กล้าหาญ เด็ดเดี่ยว และเป็นที่ยำเกรงของนักโทษทุกคน
“ทุกอย่างเรียบร้อยดีนะ” แต่การทำงานเกือบสามสิบปีในคุกของเขาก็ถูกลูบคมเข้าจนได้ เมื่อเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น นั่นก็คือ เหตุการณ์ที่นักโทษคดีร้ายแรงที่ต้องโทษตลอดชีวิตผู้หนึ่งได้หนีหายไปจากคุกอย่างไร้ล่องรอย ส่งผลให้แดนขังระส่ำระสาย ยิ่งกว่าไฟไหม้คุ
