ในที่สุด ฟ้าอำไพก็ต้องนั่งรถมากับก้องภพ เมื่อชายหนุ่มรู้เกี่ยวกับปัญหาของเธอ จึงเสนอให้แยกกันออกตามหาคนหาย ด้วยการใช้รถคนละคัน เขาให้ราเชนพามารตีไปอีกทาง ส่วนเขามากับฟ้าอำไพ แรกทีเดียวหญิงสาวอยากจะปฏิเสธ แต่เพราะเป็นห่วงเพื่อน และไม่มีทางอื่นที่ดีกว่านี้
เธอก็เลยทนนั่งรถมากับคนกวนประสาท
“เอาล่ะ อยากจะไปที่ไหนก็บอกมา ผมพร้อมจะพาคุณไปแล้ว”
“นี่ถ้าไม่จำเป็นนะ”
“ผมดูไม่น่าไว้ใจขนาดนั้นเลยเหรอ”
“คุณเคยทำอะไรไว้กับฉันบ้าง อย่าทำเป็นลืม”
เขาจำได้ จึงแอบยิ้มกับความไม่เอาไหนของตัวเองในครั้งนั้น
“ผมก็เลยมาชดใช้ให้คุณไง” เขาดูมีความสุขขณะขับรถ แต่หญิงสาวดูมีกังวลอย่างเห็นได้ชัด “ว่าไง เพื่อนของคุณหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ อายุกี่ขวบแล้ว”
“นี่คุณ ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะ เพื่อนฉันน่ะ ถึงจะเก่งแค่ไหน แต่เธอก็ยังเป็นผู้หญิงอยู่ดี เธอหายไปทั้งคืนแล้ว เธอไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน เธอมีแค่เพื่อนเท่านั้น ฉันก
