ชายหนุ่มสวมหมวกไอ้โม่ง ทิ้งโน้ตบุกและห้องปฏิบัติการพิเศษ เดินเร่งรีบแต่เงียบเชียบราวกับแมวขโมยเพื่อไปยังห้องเครื่องของลำเรือ ระหว่างที่กำลังมองหาตัวคนร้ายและนายธงไชย เขาก็ได้รับการติดต่อจากเพื่อนร่วมทีมอีกครั้ง เสียงของอาชาไม่ค่อยจะสู้ดีนัก เขารู้แล้วว่าพวกนั้นอยู่ตรงไหน จึงเร่งฝีเท้าไปจนถึงท้ายลำเรือโดยใช้เวลาไม่มากนัก
“หัวหน้าครับ” อาชาและพนาหันมาเห็นหัวหน้าทีม จึงรีบรายงานตามที่ชายหนุ่มเห็นทันที เขาลดปืนลง สายตาคมกริบจ้องไปยังตัวประกันที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ ซึ่งถูกมัดมือมัดเท้าและปิดปากไว้
“ท่านธงไชยมีระเบิดเวลาขนาดมหึมาเป็นของตัวเองด้วยครับ”
ชายหนุ่มพยักหน้ารับรู้ แต่ไม่ได้ตระหนกตกใจสักเท่าไหร่ แม้คาดไม่ถึงว่าจะมีระเบิดมาร่วมแจมด้วย เขาขยับฝีเท้าเข้าไปใกล้ตัวประกัน สายตาของธงไชยเหลือกโปน ราวกับหวาดกลัวที่สุดในชีวิต หากทำได้ เขาคงตะโกนขอความช่วยเหลือลั่น
“ระเบิดขนาดนี้ได้ตายกันทั้งลำแ
