รถตู้คันใหญ่แล่นเข้ามาจอดที่หน้าบ้านพักตากอากาศซึ่งตั้งอยู่บนเขาสูง ที่แห่งนี้สามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์ของเวิ้งป่าและเทือกเขาได้กว้างไกลสุดสายตา แสดงถึงความยิ่งใหญ่ของผู้เป็นเจ้าของได้เป็นอย่างดี มันอยู่ไม่ไกลจากอ่างเก็บน้ำนั้นมากนัก ที่นี่เป็นที่พักส่วนตัวของตระกูลวัชรเมฆ
ประตูรถตู้ถูกเลื่อนออก สายลมรุนแรงพัดเข้ามาแตะต้องเนื้อตัวจนรู้สึกได้ แต่ฟ้าอำไพก็ไม่ได้รู้สึกกับมันเทียบเท่ากับอันตรายที่อยู่รายล้อมรอบตัว เธอถูกนำตัวลงจากรถอย่างทุลักทุเล ด้วยฝีมือของพวกคนชั่วทั้งหลายที่เธอไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลยในชาตินี้
หยุดนะ...เธออยากจะตะโกนใส่หูคนพวกนี้ โดยเฉพาะไอ้ตัวออกคำสั่ง แต่เธอก็คงทำไม่ได้ในตอนนี้ เธอควรจะกินแอปเปิ้ลลูกนี้ให้หมด เพื่อปากของเธอจะได้ว่างอีกครั้ง
“เลว...” แววตาของเธอกำลังพูดคำนั้น แก้วตาดำขลับเท่านั้นที่สามารถสื่อสารได้ เมื่อเจ้าพ่อก้องภพก้าวลงจากรถ แล้วมายืนตรงหน้าเธออีกหน เ
