“แต่...” ภูดิสยังไม่แน่ใจว่าตัวเองจะทำได้ไหม ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นข้างหลัง
“ที่รัก...คุณไม่เป็นไรใช่ไหม” ดารัณวิ่งมากอดภูรินทร์ที่ยืนอยู่หน้าห้องดับจิตทันที ตอนแรกที่คุณตำรวจบอกว่าคุณทนายกับคุณภูรินทร์อยู่ห้องดับจิต หัวใจของหญิงสาวก็ดิ่งวูบแทบเป็นลม แต่เมื่อเห็นคนเป็นๆ ยืนอยู่จึงเบาใจ
เธอสวมกอดเขาแน่น ราวกับกลัวว่าเขาจะหายไป ขับรถไปก็ภาวนาไป ขอให้เขาปลอดภัย แม้แลกด้วยอะไรก็ยอม
ภูดิสมองหน้าคุณทนายด้วยสีหน้าลำบากใจ แต่ก็ต้องกอดตอบเธอด้วยหัวใจที่อยากบอกเธอเหลือเกินว่า พี่ชายของเขาได้จากไปแล้ว แต่เมื่อคิดอีกที ดารัณคือผู้ต้องสงสัยอีกคนแต่เขาจะทำให้มีพิรุธไม่ได้เพราะแผนการทั้งหมดที่คิดกันไว้จะพังลง
“สบายใจได้ครับรัณผมโอเค คุณมาที่นี่ทำไมทำไมไม่กลับไปรอที่บ้าน” เขาพูดเชิงตำหนิเธอ ที่ดื้อไม่เชื่อฟัง ที่จริงเขาอยากคุยกับคุณประพจน์ก่อน ก่อนที่จะเข้าไปในไร่ แต่ว่าเธอกลับตามมาที่โรงพยาบาล
“รัณ
