“คุณเมาแล้วนะ”
“ใช่ผมเมา แล้วคุณก็ควรรู้ว่าคนเมาจะทำอะไรกับร่างกายคุณได้บ้างหากคุณมาทำงานแบบนี้” เขาซุกใบหน้าคมที่เริ่มมีหนวดเคราขึ้นเป็นตอ เมื่อเสียดสีไปกับผิวขาวที่เหมือนหยวกกล้วยของเธอนั้น มันจะทำให้จักจี้และขึ้นรอยแดง
“โอ๊ย...คุณปล่อย...ฉัน...อื้อ...” เธอจักจี้จนรู้สึกสยิวไปทั้งร่าง เสื้อผ้าที่ปกปิดเรือนกายก็น้อยนิดเหลือเกิน จนทำให้ตัวเองรู้สึกว่าไม่ควรไว้ใจเขาตั้งแต่แรก
“ทำไม...จะเรียกค่าตัวเพิ่มเหรอ”
“ใช่...ฉันทำงานนี้ราคาดริ้งก์ไม่รวมนอนร่วมเตียงกับคุณนะ...ปล่อย”
“ได้...งั้นเท่าไหร่ว่า” เขาไม่คิดว่าพอห่างจากเขาเธอก็ปีกกล้าขาแข็งทันที แล้วมันจะต่างอะไรกับผู้หญิงขายตัวกันล่ะ เมื่อทำอย่างนี้
“หนึ่งแสน” เธอกลั้นใจตอบไป เพื่อให้เขาเลิกตอแยกับเธอสักที แต่ว่าผิดที่คาดไว้
“ผมให้สองแสน แต่ขอเอาสองทีนะ”
ร่างเล็กอ้าปากอย่างตกใจ ใครจะคิดว่าเขาบ้าระห่ำขนาดจ่ายให้สองแสนเพื่อเลือกม
