บทที่ 10 ระแคะระคาย 1/2

829 คำ

หลังจากเขากลับไปเหมือนดาวก็เอาแต่นั่งเหม่อ เธอไม่เป็นอันทำอะไร เพราะว่าคิดถึงแต่ใบหน้าเขา และความง่ายของตัวเอง วันนี้เธอขอว่าไม่รับดริ้งก์คนอื่นแล้ว เพราะรู้สึกเหนื่อย แล้วเจ้านายของเธอก็แสนใจดี ให้เธอไปนั่งพักจนกว่าจะเลิกงาน แต่ที่จริงให้กลับเลยก็ได้ แต่เพราะไอ้ภีร์มันมีคนคอยตามเฝ้าเขาถึงให้อยู่ก่อน ภีรภาคย์ออกไปอย่างรู้สึกอิ่มเอม นี่เป็นครั้งแรกที่เขาไม่ได้ถอนตัวตนออกเร็ว ๆ เหมือนที่เคยกินเธอที่โรงแรม และแน่นอนว่าเขาไม่ได้ป้อง แม้ใจลึก ๆ อยากให้เธอท้องแล้วมาจับเขา แต่ปากก็บอกไปเสมอว่าไม่อยากให้ได้เธอเป็นเมีย และหลายครั้งเขาจงใจปล่อยใน ไม่รู้ทำไมเขาถึงได้ทำย้อนแย้งกับคำพูดตัวเองขนาดนี้ แต่เขาตระหนักดีว่าเขาขาดเธอไม่ได้ “ไอ้ภีร์ พ่อมึงให้คนมาเฝ้า” เขากระซิบเมื่อการ์ดมารายงานว่าคนของท่านนิรุธ มาตามเฝ้าลูกชายชั่วอย่างมัน “เฝ้าทำไม” “กูต้องถามมึงไหม แต่หญิงมึงนี่อันตรายแน่” นายน์เ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม