บทที่ 60
นาฬิกาที่ผนังห้องบอกเวลาห้าโมงเย็นกับอีกสิบห้านาที แพทริเซียยกมือใหญ่ที่พาดอยู่ที่หน้าอกออกด้วยความแผ่วเบา ก่อนจะค่อยๆ ขยับกายลุกขึ้นนั่งอย่างเงียบเชียบที่สุด
คลื่นรักจำนวนมหาศาลที่ฮาร์เวียปลดปล่อยเข้าใส่มันรุนแรง หนักหน่วงเหลือเกิน เกือบห้าชั่วโมงที่เขากับหล่อนโรมรันกันอยู่บนเตียง ฮาร์เวียไม่ยอมหยุดปาก หยุดมือ และลิ้นของตัวเองเลย เขาปาดเลีย ซอนไซ้ไปทั่วทุกอณูเนื้อ แม้แต่ในที่เร้นลับเขาก็ยังไม่วางเว้น
แก้มสาวแดงก่ำด้วยความขัดเขินขณะชำเลืองมองคนตัวโตที่หมดแรงหลับอยู่ข้างกาย เรือนร่างของฮาร์เวียใหญ่โต กำยำ แข็งแกร่งไปทุกสัดส่วน เสียงห้าวของคนตัวโตร้องครางครวญตลอดเวลาที่เขากับหล่อนขับเคลื่อนเพลงรักเข้าใส่กัน ทุกจังหวะหนักหน่วงที่เขาถาโถมเข้าใส่นั้นเต็มไปด้วยความดิบเถื่อน แต่กระนั้นมันก็ทำให้หล่อนเสียดเสียวได้อย่างมหาศาล
จำได้ว่ายกสุดท้ายก่อนที่หล่อนจะหมดแรงหลับไปก่อนนั้น หล่อนกำล
