วันต่อมา...ช่วงบ่าย
เมื่อมาถึงหน้าโรงภาพยนตร์ในช่วงเวลาบ่ายโมงตามที่นัดกันเอา
ไว้ เอาเข้าจริงแล้วนอกจากจะไม่เห็นแม้แต่เงาของเอวิลีนแล้ว เธอกลับพบหนึ่งในเพื่อนร่วมคลาสเรียนทว่าเป็นคนละกลุ่มกัน หากก็มีปฏิสัมพันธ์ที่ดีต่อกันอย่าง ‘เจส แมคเครย์’ มาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเสียอย่างนั้น
หนุ่มเชื้อสายอังกฤษเจ้าของเรือนร่างสูงใหญ่ถึงหนึ่งร้อยแปดสิบสามเซนติเมตร ใบหน้าคมคายหล่อเหลา ดวงตาสีเขียวใบไม้สดใส จมูกโด่งเป็นสันรับกับเรียวปากสีสด เส้นผมสีทองของเขาตัดสั้นเป็นทรงทันสมัย วันนี้ไม่ได้ดูเนี้ยบเหมือนทุกวันเพราะมันพัดพลิ้วไปตามแรงลมเบาๆ ส่งผลให้เขาดูอ่อนเยาว์กว่าอายุจริงที่ได้ยินมาว่ามากกว่าเธอถึงสองปีจนดูเหมือนรุ่นเดียวกับเธอเสียด้วยซ้ำ ‘เจส แมคเครย์’ หล่อเหลาพอจะเป็นนายแบบได้เลย หากเธอก็รู้ว่าเขาไม่จำเป็นต้องทำมันเลยเพราะได้ยินมาว่าบ้านของชายหนุ่ม...รวยมาก และสาวๆ ก็คลั่งเขามากเสียจนเขาไม่จำเป็นต้องท
