“เมื่อกี้คุยกับใครคะ”
ญาตาวีที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องตรวจทักถามสามีที่หันไปมองตามอะไรหรือ ‘ใคร’ สักคนไปจนลับสายตา
ฌาคส์ยักไหล่ เขาทำสีหน้าคล้ายกับจะเอือมระอา ก่อนจะตอบคำถามของเธอว่า “คนโง่บางคนน่ะ ญาญ่าอย่าไปสนใจเลย”
พูดจบมาเฟียหนุ่มหน้าสวยก็เอามือโอบไหล่เธอเข้ามาจนชิด
“เอ๋?” หญิงสาวได้แต่ส่งเสียงอย่างแปลกใจ
ชายหนุ่มเห็นอย่างนั้นจึงหัวเราะ ดึงไหล่เล็กของคนตัวเล็กกว่ากระชับกอดแน่น ก่อนจะบอกหญิงสาวกลั้วเสียงหัวเราะว่า “เชื่อผมเถอะครับ สักวันจะถึงทีที่ผมได้หัวเราะเยาะมันบ้าง”
พอเขาพูดอย่างนี้ ญาตาวีเลยถึงบางอ้อว่าเขาหมายถึงใคร ก็มีคนเพียงคนเดียวเท่านั้นนี่นา...ที่ทำให้ฌาคส์แสดงออกว่าไม่ชอบหน้าได้ถึงขนาดนี้ เพราะนอกนั้นเกลียดแค่ไหนฌาคส์ก็ไม่แสดงออก หากเขาจะหาทาง ‘กำจัด’ อย่างเงียบเชียบและเลือดเย็นเสียล่ะมากกว่า
“พูดมาอย่างนี้แสดงว่าเจอกับดีนใช่ไหมคะ?” หญิงสาวเอ่ยอย่างรู้ทัน ก่อนจะเริ่มคา
