“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ! ปล่อย!”
หญิงสาวโวยวายดังลั่น ยิ่งอีกฝ่ายเยือกเย็น ชลธิณาก็ยิ่งรู้สึก
ร้อนรน เธอกระวนกระวาย ไม่ชอบถูกขังและไม่ชอบที่ต้องถูกล่ามโซ่ทำเหมือนเธอไม่ใช่คนแบบนี้! วินาทีนี้เข้าใจอย่างแจ่มชัดเลยว่าสัตว์ในกรงมันทรมานกับการถูกกักขังเช่นไร เธอเองก็ไม่ต่างจากสัตว์ในกรงของผู้ชายตรงหน้า
เพียงแต่ว่าเธอไม่เคยเข้าใจเลยว่าเธอทำอะไรเขาถึงได้ปฏิบัติกับเธอคล้ายกับสัตว์เช่นนี้!
“ไม่!” ดมิทรีตอบเสียงดังฟังชัดเสียดแทงใจคนฟัง”เพราะในสายตาของฉันเธอไม่ใช่คน” เขาไม่เพียงเน้นย้ำ หากกวาดตามองเธอด้วยสายตาที่ทำให้หญิงสาวยิ่งร้อนวาบไปทั่วร่าง หญิงสาวกรีดร้องในลำคออย่างอัดอั้น และก่อนที่เธอจะพูดอะไรต่อมาเพื่อเป็นการตอบโต้ให้สาสมกับความใจร้ายของอีกฝ่าย ผู้ชายตรงหน้าก็เอ่ยขัดขึ้นมาด้วยสีหน้าและน้ำเสียงเย้ยหยันที่คนฟังอย่างเธอรู้สึกชาวาบ และอะไรก็ไม่ร้ายเท่ากับดวงตาสีมรกตคู่นั้นที่ทอดมองมายังเธอ ดวงต
