มัตซี
“ฮือ พี่ยิม” ฉันร้องออกมาอย่างงอแงก่อนจะกอดพี่ยิมไว้
“ครับ พี่อยู่นี่” พี่ยิมตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงอบอุ่นไม่เปลี่ยนแปลง
“ซีเวียนหัว อยากอ้วกอีกแล้ว” ฉันบอกพี่ยิมออกไปกับอาการที่เป็นอยู่อย่างงี่เง่า คือมันก็ไม่อยากงี่เง่าหรอก แต่ว่าอาการของฉันคือมันจะอ้วก แต่ก็ไม่อ้วก หรือบางครั้งเหม็นอะไรขึ้นมาก็อ้วกออกมาจนแทบวิ่งไปห้องน้ำไม่ทัน
“ทนหน่อยนะ ถ้าพี่เป็นแทนได้ก็อยากเป็น” พี่ยิมตอบกลับมาด้วยความเป็นห่วง
“พี่ยิมอยู่ข้างๆซีนะ อย่าไปไหนนะ” ฉันอ้อนสามีออกไปพร้อมกับกอดพี่ยิมไว้แน่น
“ครับ พี่จะอยู่ตรงนี้” พี่ยิมตอบกลับมาพร้อมกับกอดฉันไว้ไม่ต่างกัน
ฉันไม่ได้เป็นโรคร้ายแรงอะไรหรอกค่ะ แค่เป็นโรคของคุณแม่แค่นั้นแหละ ฟังไม่ผิดหรอก ตอนนี้ฉันท้องได้สามเดือนแล้ว พึ่งรู้เมื่อเดือนที่แล้วเอง ฉันกับพี่ยิมดีใจมาก และก็ตกใจมากด้วย ที่ตกใจก็เพราะว่าฉันกับเค้าเล่นรวมร่างกันทุกวันนี่หน่า ดีแล้วที่ลูกไม่ไ
