“สีสวยเหลือเกิน... สีเหมือนปากของซันนี่เลย”
“พี่บรูซ...”
แม้จะถูกแผดเผาด้วยไฟปรารถนาแต่ยามถูกจับจ้องในส่วนที่เร้นลับแล้ว ทานตะวันก็ยังอดที่จะเขินอายไม่ได้ หล่อนพยายามจะหนีแต่เขาไม่ยอม
“พี่ต้องการเธอ... ต้องการมาตลอด”
ชายหนุ่มพูดไปตวัดปลายลิ้นกับกลีบสาวของหล่อนไป จนทานตะวันดิ้นพล่าน ครางไม่เป็นภาษามนุษย์
“อ๊า... พี่บรูซ... อ๊า... อ๊า... ซี๊ดดด...”
“แต่แตะต้องไม่ได้... จนถึงวันนี้...”
“พี่บรูซขา... ซันนี่ทนไม่ไหวแล้ว ได้โปรด อ๊า...”
“ให้พี่... ลิ้มรสชาติของเธอให้ชื่นใจก่อนนะซันนี่ แล้วพี่จะมอบความสุขสุดท้ายให้กับเธอ... พี่สัญญาคนดี...”
จากนั้นก็ไม่มีคำพูดใดออกมาจากปากของบรูซ คาร์ตันอีกเลย นอกจากเสียงมูมมามยามที่ปากลิ้นของเขาตวัดละเลงไปมากับกลีบสาว
“อ๊า... พี่บรูซขา... อ๊า...”
ทานตะวันดิ้นพล่านครางเสียดเสียวจนเสียงแหบแห้ง ถึงสวรรค์ไปสองรอบติดกันแล้วแต่พ่อเจ้าประคุณก็ยังไม่หยุดละเล
